بینامتنی اشعار اخطل با قرآن کریم

بینامتنی، یکی از موضوعات مهم نقد ادبی، نظریه‌ای است به منظور خوانش عمیق‌تر متن ادبی و دستیابی به ناگفته‌های آن. بر اساس این نظریه، هر متنی، آگاهانه یا ناآگاهانه، زایش و بازخوانشی از متون پیش از خود یا معاصر با خود است. قرآن کریم یکی از متونی است که سروده‌های بسیاری از شاعران با آن پیوند و ارتباط برقرار نموده است؛ از جمله این شاعران اخطل تغلبی، شاعر نامدار دوره اموی است که تعابیر و مفاهیم قرآنی را به گونه‌ای هنرمندانه و با خلاقیتی خاص در اشعار خود به کار برده و باعث جذابیت و تاثیرگذاری فوق العاده اشعار خود شده است. پژوهش حاضر با هدف تبیین انواع نمونه‌های بینامتنی قرآنی در اشعار اخطل با روش تحلیلی توصیفی به تحلیل انواع روابط بینامتنی موجود در اشعار استخراج شده از وی با قرآن پرداخته است. بررسی اشعار اخطل گواه این است که وی گاه مضمون یا مفهوم آیه یا آیاتی از قرآن کریم را منبع الهام خویش قرار می‌دهد و گاه در ساختار جملات و موسیقی ابیات از آیات قرآنی بهره می‌گیرد و گاه به داستان‌های قرآنی اشاره می‌کند تا به اثر ادبی خود صفت قداست و ماندگاری بخشد.

Intertextuality of Poetries by Akhtal with Holy Quran

intertextuality is one of the important topics in literary criticism, a theory in order to read the literary text more deeply and achieve its unspoken. According to this theory, any text, consciously or unconsciously, is the birth and rereading of pre or contemporary texts. The Holy Quran is one of the texts with which the poems of many poets have been linked; One of these poets is the famous poet of the Umayyad era, who has used Qur’anic interpretations and concepts in his poems in a very artistic and creative way and has made his poems extremely attractive and effective. The present study aims to explain the types of Quranic intertextual examples by Akhtal by analytical – descriptive method to analyze the types of intertextual relationships in the poems extracted from him with the Quran. Review of Akhtal poems prove that sometimes he uses the content or meaning of a verse or verses from the Holy Quran as his source of inspiration, and sometimes he uses Quranic verses in the structure of sentences and music of verses, and sometimes he refers to Quranic stories to his literary work as an attribute of holiness and permanence.