بررسی دلیل اقرار در قرآن و حقوق مدنی

دلیل اقرار که یکی از ادله مهم اثبات دعوا در حقوق مدنی و فقه می‌باشد نقش مهمی در دادرسی ایفا می کند و اهمیت آن به حدی است که از آن به «سید الدلائل» تعبیر کرده اند و متعاقباً فقها از آن قاعده «اقرار» را تاسیس نموده اند. این قاعده نه‌تنها منطبق با سیره عقلا می باشد بلکه پایه های محکمی نیز در کتاب و سنت دارد چراکه بسیاری از احکام فقهی مستند به کتاب الله می‌باشد که در تعبیر علمی از آن به آیات الاحکام یاد می نمایند. فقها نیز برای حجیت این قاعده به آیات استناد می کنند که می‌توان اهم آن را آیه های 81 سوره آل عمران، 102 سوره توبه و 135 سوره نساء دانست. عده ای از فقهای امامیه چون شهید ثانی و علامه حلی در کتب خویش برای تایید قاعده اقرار به دلایلی استناد نموده‌اند که اولین منبع قاعده مزبور، قرآن کریم به تفصیلی است که بیان شده ولی مخالفان آنان با تفسیر دیگری که از این آیات نموده اند، معتقدند این آیات در صدد بیان مطالبی غیر از اقرار است و نمی توان اقرار را به گونه ای که در فقه و حقوق از آن بحث می شود از آن به دست آورد.

A Study on Reasons of Confession in Quran and Civil Rights

the reason for confession, which is one of the important proofs of litigation in civil law and jurisprudence, plays an important role in the trial and its importance is such that it has been interpreted as Sayyid alDalail and subsequently the jurists have established the rule of confession. This rule is not only in accordance with the manners of the wise, but also has strong foundations in the book and tradition, because many of the rules of jurisprudence are based on the Book of God, which is referred to in the scientific interpretation of the verses of the rules. The jurists also cite verses for the authority of this rule, the most important of which can be considered as Verses 81 of AlImran Surah, 102 of Tawbah Surah and 135 of Nisa Surah. Some of the Imami jurists such as Shahid Thani and Allameh Helli in their books have cited reasons that the first source of this rule is the Holy Qur’an in detail in order to confirm the rule of confession but their opponents, with another interpretation of these verses, believe that these verses seek to express things other than confession and cannot achieve the confession from it as discussed in jurisprudence and law.