رابطه کاربرد شناختی فواصل آیات با محتوای آن(مطالعه موردی فلاح)

یکی از شاخه‌های مهم در دانش زبان‌شناسی، کاربردشناسی است؛ که برشناسایی منظورگوینده یا نویسنده متمرکز شده و ابزار مهم آن عناصر بافت درون زبانی و برون زبانی است. از طرفی یکی از موضوعات چالشی در دانش علوم قرآن و تفسیر، موضوع اختتام آیات و ارتباط معنایی آن‌ها با محتوای آیه یا سوره است، به گونه‌ای که گاهی جملات واحد در پایانه آیات با یک صورت در کاربردهای مختلف دارای نقش‌های گوناگون می‌گردد و هر یک مقصود متفاوتی را منتقل می‌کند. این پژوهش در پی آن است که با استفاده از برخی اصول و مولفه‌های دانش کاربردشناسی، به تحلیل آیات قرآن با اختتام اوصاف انسان‌های رستگار پرداخته و ابعاد موضوعی این آیات و تفاوت‌های مفهومی آن‌ها در سطح مراد جدی و مقصود نهایی را بر اساس نظریات آستین و سرل در خصوص نظریه کارگفت آشکار سازد. روش پژوهش بکار گرفته شده تحلیلی توصیفی با استفاده از برخی مولفه‌های بافت درون زبان و برون زبان، یعنی روابط هم‌نشین و جانشین، فضای نزول، لحن‌کلام و مقام سخن است؛ هر کجا از این پایانه استفاده می‌شود موضوع تقوا، دعوت به سوی خیرات، تبعیت از حکم پیامبر و... مد نظر است.

The Relationship Between Cognitive Application of Verses Intervals and their Content (Fallah Case Study)

One of the important branches in linguistics is pragmatics which focuses on author or speaker’s meaning and its important tool is the elements of intralingual and extralinguistic context. On the other hand, one of the challenging issues in Quranic sciences and interpretation is the Verses’ termination and their semantic relation with the content of the Verse or Surah so that sometimes single sentences in the end of verses with different forms have different roles and each purpose It conveys a different. This research seeks to use some principles and components of applied knowledge to analyze the Verses of the Qur’an with the conclusion of the attributes of successful human beings and the thematic dimensions of these verses and their conceptual differences at the level of serious purpose and final purpose based on Austin and Searle theories about discourse theory. The research method used is analytical – descriptive applying some components of context within and outside the language, namely companion and successor relationships, tone of voice and position of speech; Wherever this terminal is used, the subject of piety, invitation to charity, following the command of the Prophet, etc. are considered.