نقد و بررسی واژگان دخیل و معرّب قرآن در آیینه زبان‌شناسی جدید

یکی از مباحثی که از سده‌های آغازین تاریخ اسلام مورد اهتمام زبان‌شناسان مسلمان، مفسّران و نیز مستشرقان قرار گرفته است، مساله واژگان غیر عربی در قرآن کریم می‌باشد. این مساله در پژوهش‌های زبان‌شناختی قرآن از اهمیت بسیاری برخوردار بوده، و دیدگاه‌های متعددی را بیان نموده است. سه دیدگاه اصلی موافق، مخالف، و بینابین ماحصل پژوهش‌های زبان‌شناسان قدیم در این حوزه به شمار می‌رود. ولی واقعیّت این است که علوم زبان‌شناختی وجود واژگان غیر عربی در قرآن را مقوله اثبات‌شده‌ای می‌داند. در مقاله حاضر که رویکرد توصیفی تحلیلی دارد، واژگان غیر عربی موجود در قرآن از منظر زبان‌شناسی جدید مورد بررسی قرار گرفته است. مهم‌ترین یافته پژوهش حاضر این است که واژگان غیر عربی در قرآن غیر قابل انکار است و انکار آن در تعارض با یافته‌ها و دیدگاه‌های علوم زبان‌شناختی جدید است. واژگان مذکور صدها سال پیش از نزول قرآن وارد زبان عربی شده، و با ساختاری آوایی و صرفی زبان عربی سازگار گشته است. از سوی دیگر، خاستگاه واحد زبان‌های سامی که عربی یکی از آن‌هاست دلیل دیگری بر اثبات وجود واژگانی از خانواده زبان‌های سامی در قرآن است.

Critique and Study of Foreign Originated and Arabicized words in Qur’an in the mirror of modern linguistics

One of the topics that has been considered by Muslim linguists, commentators and Orientalists since the early centuries of Islamic history is the issue of nonArabic words in Holy Quran. This issue is of very importance in the linguistic researches of Qur’an and has expressed several viewpoints. Three main perspectives: for, against and in between are the result of the research of ancient linguists in this field. But the fact is that the linguistic sciences consider the existence of nonArabic words in Qur’an to be a proven category. In the present article owning a descriptiveanalytical approach, nonArabic words in Qur’an are studied from modern linguistics’ perspective. The most important finding of the present study is that nonArabic words in Qur’an are undeniable and its denial is in conflict with the findings and ideologies of modern linguistics. Abovementioned words has entered the Arabic language hundred years before the revelation of Qur’an and have been adapted to the phonetic and morphological structure of Arabic language. On the other hand, the single origin of Semitic languages, of which Arabic is one, is another proof of the existence of words from the Semitic language family in Qur’an.