بدعت در تفاسیر قرآن کریم

بدون تردید بررسی عالمانه و منتقدانه ریشه‌ها و علل اجتماعی، سیاسی و... برداشت‌ها و تفسیرهای گوناگون از قرآن کریم، نقشی بسیار مهم در بازشناخت تاریخی عوامل اصلی و بنیادین شکل‌گیری تفکرات، نحله‌ها و فرقه‌های مختلف در جامعه‌ اسلامی داشته است. با این تفاصیل هدف مقاله حاضر بررسی برداشت‌های متفاوت سیاسی از آیات قرآن کریم پس از رحلت رسول گرامی اسلام است. در این راستا ضمن بررسی منابع و مآخذ متقدم و تکیه ‌بر مستندات تاریخی، مطالب لازم در فیش‌های مختلف فراهم آمده و سپس با نگاهی توصیفی، تحلیلی مطالب پژوهش تدوین و تبیین گردید. به منظور روشن شدن نگرش‌های افراطی سیاسی به آیات و روایات بعد از رحلت پیامبر که ضربات جبران ناپذیری بر امت اسلامی وارد کرد. در ابتدا زمینه‌های پیدایش روش‌های متفاوت تفسیری، روش تفسیر قرآن به قرآن و روش روایی بررسی شد. در ادامه به مبحث نقل و کتابت حدیث در زمان حضرت رسول(ص) و منع نقل و کتابت حدیث در دوره خلافت ابوبکر، عمر و عثمان پرداخته شد.

Heresy in the interpretations of Holy Quran

The scholarly and critical study of the backgrounds and causes of social, political, etc., interpretations and perceptions of Holy Quran has played vital role in recognizing the main and fundamental factors in the formation of different ideas, sects and groups in Islamic society undoubtedly. Accordingly, the purpose of the present article is to study various political interpretations of the Verses of Holy Quran after the death of Holy Prophet. In this regard, while surveying the prior sources and references relying on historical documents, the necessary information was provided in different files and then the research materials were compiled and explained with descriptive – analytical method. In order to clarify the extremist political attitudes towards the verses and hadiths after the death of Prophet Mohammad which inflicted irreparable effects on the Islamic Ummah, the fields of emergence of different interpretive methods, the interpretation method of Qur’an to Qur’an and the method of narration were studied initially. Continuing with narrating and writing hadith method during Holy Prophet’s era (PBUH) and the prohibition of narrating and writing hadith during the caliphate of Abu Bakr, Omar and Uthman were surveyed.