انسجام متنی در ترجمه بهرامپور از قرآن کریم(مطالعه موردی: ترجمه سوره زلزال)

صاحبنظران حوزه ترجمه بر این اعتقادند که میزان انسجام با میزان مبداگرایی و مقصد گرایی مترجم ارتباطی تنگاتنگ دارد. بدین معنی که هر قدر ترجمه، محتوایی، تفسیری و توضیحی تر باشد، نسبت به ترجمه های مقید به متن مبدا، تحت اللفظی و وفادار، دارای انسجام بیش‌تری است. در همین راستا، ترجمه استاد ابوالفضل بهرامپور از قرآن کریم ترجمه ای معادل و معنایی است که امتیازات لغوی، نحوی و بلاغی بارز و برجسته ای دارد؛ ولی از منظر انسجام و یکپارچگی، تا کنون محور سوال و پژوهش قرار نگرفته است. از جمله سوره های کوچک قرآن، سوره زلزال است که کیفیت بالای انسجام در این سوره توسط برخی صاحبنظران به اثبات رسیده است. بر همین اساس، هدف اساسی این مقاله، ارزیابی موردی انسجام در ترجمه فارسی سوره یادشده به قلم ابوالفضل بهرامپور بر مبنای نظریه نقش گرا و نظام مندِ هلیدی و حسن 1985م و با اعتماد به روش توصیفی تحلیلی و آماری است.

Textual Cohesion in Quran’s Translation by Bahrampour (Zelzal Surah)

Scholars in translation field believe that there is a close relationship between cohesion status and mother – language and target language oriented translator. It means that the more descriptive, explanatory and content – based the translation is the more cohesion the translation has rather than literal and loyal translation. Thus translation of Holy Quran by Abolfazl Bahrampour is semantic and meaning – based translation which is of remarkable lexical, syntactic and rhetorical privileges; but are not researched and studied from cohesion and coherency viewpoint. Zelzal Surah is one the short Surahs which is of high quality in cohesion and coherence from scholars’ point of view. Accordingly, the main goal of the present article is the case assessment of cohesion in translation of abovementioned Surah translated by Abolfazl Bahrampour based on Halliday and Hasan theory and trusting descriptive – analytical and statistical method.