نهادینه کردن صفت انفاق در انسان از طریق شکرگزاری در بیان قرآن کریم

انفاق کلید اصلی برای رسیدن انسان‌ها به سعادت و تکامل در این دنیا و در جهان آخرت است. از آنجا که‌ در فرهنگ‌ قرآنی‌ ارتقاء شخصیت‌ معنوی انسان‌، غایت‌ اصلی انفاق‌ شمرده‌ می‌شود. در پژوهش حاضر، مراحل رسیدن به ویژگی های انسان انفاق گر را مورد بررسی قرار داده ایم. از شکر که اولین گام معرفت الهی است تا انفاق که در راس ویژگی های اهل تقوی قرار دارد. به الگویی از انسان شاکر هدایت شده ای می رسیم که در صراط مستقیم قرار می گیرد. از یک طرف با بخشش سرمایه های مادی و معنوی، روح خود را از رذایل اخلاقی نجات داده و نزد خداوند اجری عظیم دریافت کرده و از طرفی دیگر به رفع فاصله طبقاتی میان انسان ها دست زده و با مورد انفاق قراردادن افراد، امید بیش‌تری برای ارتباط با خداوند و اجرای عدالت در جامعه را در مردم ایجاد کرده است. در حقیقت انفاق چراغی می‏گردد تا صراط مستقیم را روشن تر گردانده و رهرو خود را به مقصد رساند.

Institution of Charity in Human through Prayer from Quran's Viewpoint

Charity is the key to human prosperity and development in this world and in the hereafter. Since in the Qur'anic culture, the promotion of one's spiritual character is known as the utmost of charity. The present study has examined the stages of attaining the charitable human characteristics. From thanksgiving as the first step of divine knowledge to charity that is the highest virtue. A model of a guided thankful man is set who sits in a straight line. On one hand, by donating worldly and unworldly invests one would save his spirit from evil behaviors and receive a great reward from God, and on the other hand tries to remove existing class gap between humans and by donation creates more hope to join God and justice implementation in society. In fact, charity will be a spotlight to illuminate the straight path to its followers.