گونه‌شناسی متن روایات تفسیر مجاهد

مجاهد بن جبر از مفسران معروف تابعی در قرن دوم، از موثق‌ترین شاگردان ابن عباس و از راویان امام علی(ع) می‌باشد. غیر از روایات فراوانی که در تفاسیر روایی از وی نقل شده، تفسیری با عنوان «تفسیر مجاهد» به روایت ابن ابی نجیح، که تنها تفسیر مستقل باقی‌مانده از دوران تابعین می‌باشد، به وی منسوب است. نسخه خطی این تفسیر که به شماره 1075 در دار الکتب المصریه در قاهره نگهداری می‌شود، مبنای چاپ‌های مختلف این تفسیر قرار گرفته است. در این تفسیر روایی، 2131 روایت ذکر شده که از این تعداد 1731 مورد آن از مجاهد به روایت ابن ابی نجیح، و بقیه علاوه بر پیامبر(ص)، از افراد دیگر صحابه و تابعین نقل شده است. این مقاله با بکارگیری روش کتابخانه‌ای و تحلیل داده‌ها، در صدد گونه شناسی متن روایات و مباحث علوم قرآنی مذکور در این تفسیر بوده و به این نتیجه دست یافته است که سبب نزول در 61 روایت، تعیین مبهم در 62 روایت، ناسخ و منسوخ در 3 روایت، اختلاف قرائات در 6 روایت، محکم و متشابه و غیره نمونه‌ای از مباحث علوم قرآنی مذکور در این تفسیر است. این آمار مربوط به اقوال مجاهد و غیر او در این تفسیر است. در عین حال بیش‌ترین روایات آن که حدود 65 درصد روایات را به خود اختصاص می دهد مربوط به تبیین واژگان و عبارات است. از این رو می‌توان این تفسیر را «تفسیر لغوی» هم نامید. گفتنی است نخستین شواهد وجود مجاز در قرآن، وجوه و نظایر، تمثیل، واژگان معرب، معنادار بودن حروف مقطعه و غیره در این تفسیر دیده می‌شود.

Typology of Traditions’ Texts in Mujahid’s Interpretation

Mujahid Ibn Jabr was one of the famous successors (followers) interpreters of second century and most successful student of Ibn Abbas. He owned “Mujahid’s Interpretation” other than many traditions in narrative interpretation. The manuscript of the mentioned interpretation is kept in Egyptian library in Egypt with No. 1075. The present article attempts to do typology of traditions’ texts and Quranic issues in this interpretation with librarian method and by data analysis. Most traditions – about 65 percent – are related to terms and phrases expressions. Thus the mentioned interpretation can be titled “lexical interpretation” as well. It is remarkable to state that simile, Arabicized words, imagery and meaningful disjoined letters were initially expressed in Mujahid’s interpretation.