قالب‌های خطابی در سوره ابراهیم(ع)

در سوره‌های قرآن خطاب‌های مختلفی وجود دارد که هر یک از آن‌ها در قالب‌های خاص خود به کار رفته و دارای نشانه‌های مخصوص به خود هستند. از سویی دیگر گاهی در هر یک از خطاب‌ها از اسلوب‌های بلاغی نیز به منظور تحریک عواطف و احساسات مدد گرفته می‌شود. در این مقاله سعی بر آن است که انواع خطاب‌ها و نشانه‌هایی که در این قالب‌ها به کار رفته در سوره مبارکه ابراهیم(ع) مورد بررسی قرار گیرد و همچنین اسلوب‌های بلاغی مورد استفاده در هر یک از این نوع خطاب‌ها بررسی شود. از نتایج حاصله در این مقاله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: خداوند متعال گاه خود مستیقماً افراد و اقوام را مورد خطاب خویش قرار می‌دهد و گاه از خطاب سخنان دیگران با یکدیگر یا درخواست آن‌ها از خدا با اسلوب دعا پرده برمی‌دارد و نیز در هر یک از آن‌ها از انواع تصاویر بیانی و اسلوب‌های بلاغی به مناسبت حال و مقام استفاده می‌کند. همچنین از مقایسه خطاب پروردگار به پیغمبران و دیگر خطاب‌ها می‌توان نتیجه گرفت که در این نوع خطاب از اسلوب‌های بلاغی بیش‌تری استفاده شده است.

Addressing Formats in Ibrahim Surah

There are various addressing in Quran Verses each owns specific forms and signs. On the other hand, in each addressing, specific rhetoric style is applied in order to arouse emotions and feelings. The present paper attempts to study all addressing types and signs in Ibrahim Surah as well as their rhetorical styles of each addressing. The following results are extracted: Almighty God sometimes addresses people or tribes directly and sometimes unwraps others’ requests or talking and enjoys speech images and rhetorical styles. It also can be resulted that by comparing God’s addressing of Messengers and other addressing, the abovementioned type of addressing owns more rhetorical style.