حوزه معنایی جهاد و واژه‌های هم‌نشین آن با تکیه بر سیر نزول

معناشناسی به مطالعه معنا می‌پردازد. «معنا» آگاهی از بافت فرهنگی و رابطه یک واژه با واژگان دیگر در یک متن است. واسطه میان گیرنده و فرستنده پیام در معناشناسی، واژگانی است که هم گیرنده پیام با آن آشنا بوده وهم در حوزه فرهنگی اهل زبان بیگانه نبوده است. در این مقاله با استفاده از معناشناسی، بر اساس بافت زبانی با بررسی روابط هم‌نشینی به تحلیل معنای «جهاد» با تکیه بر سیر نزول قرآن می‌پردازد. استفاده از روش ترتیب نزول و تطور معنایی دستاوردهای فراوانی دارد؛ از جمله آن که با این بررسی می‌توان به معنای واژگان لحظه به لحظه آگاه شد و از الهامات و مضامین رفیع جهاد در تک تک آیات وحی در جهت تعالی شبکه گسترده آن؛ هم‌گرایی و واگرایی با دیگر واژگان بافت متن آشنا شد که این شبکه معنایی در آخر خواننده را به کشف مراد کلام وحی آشنا می‌سازد. از دیگر کارکردهای بستر تاریخی واژگان؛ ترسیم منحنی‌های تحول موضوع جهاد و بسامد آن در سال‌های مختلف نزول وحی است. «جهاد» به معنای تحمل مشقت‌ها و سختی‌ها است که اوج آن را می‌توان در بذل جان و مال در راه اهداف الهی به شکل ویژه در مدینه مشاهده کرد. از هم‌نشین‌های جهاد، باید به واژگان «ایمان»، «هاجروا»، «انفس»، «اموال»، «واغلظ»، «فی سبیل الله» و «ایمان» اشاره کرد که از امتزاج و ترکیب آن‌ها پدیداری کاملاً همگن و معنادار به دست می‌آید.

Semantic Field of Jihad and Associated Terms by Emphasizing Descending Process

Semantics studies meanings. "Meaning" is knowledge of cultural structure and the relationship of a term with others in a text. The mediums between the message sender and the receiver in semantics are the terms which either the receiver is familiar with or the cultural field. The present paper analyzes meaning of "Jihad" based on syntagmatic relationships emphasizing Quran’s Descending period. Applying descending order and semantic evolution own numerous achievements. Drawing evolution curves for Jihad and their frequencies in different years are other applications of terms’ historical arena. "Jihad" means tolerating difficulties and hardship which the peak is seen in donating properties and lives for Divine goals specifically in Madinah. "Faith", "lives", "properties" and "immigrate" are some of Jihad’s syntagmatic terms in which their combination makes a meaningful and eloquent phenomenon.