بررسی عوامل موثر بر پایداری امولسیون‌های پایدار شده با نانوذرات و کاربرد آن ها در صنایع غذایی

امولسیون‌های پایدارشده با نانوذرات جامد آبدوست و آبگریز، که به آن‌ها امولسیون‌های پیکرینگ نیز گفته می‌شود، در سال‌های اخیر، به علت پایداری و سازگاری بیشتر آن‌ها با محیط زیست در مقایسه با امولسیون‌های معمولی، مورد توجه محققین قرار گرفته‌اند. در این نوع سامانه‌های امولسیونی، ذرات کلوئیدی به‌طور برگشت‌ناپذیری، در سطح مشترک آب و روغن جذب و با ایجاد مانع فیزیکی مانع از برخورد و تماس گویچه‌های فاز پراکنده و در نتیجه افزایش قابل‌توجه پایداری فیزیکوشیمیایی آن‌ها می‌گردد. کارایی پایدارکنندگی ذرات جامد عمدتاً به قابلیت ترشوندگی و مورفولوژی آن‌ها بستگی دارد. عوامل مهم دیگری مانند ماهیت روغن، غلظت ذرات، کسر حجمی فازهای تشکیل‌دهنده و ترتیب افزودن مواد اولیه طی آماده‌سازی امولسیون بر پایداری امولسیون‌های پیکرینگ حاصل موثر می‌باشند. ذرات کلوئیدی مورد استفاده در تولید و پایدارسازی امولسیون‌های پیکرینگ از منابع مختلف غیرآلی و آلی بدست می‌آیند. این ذرات بسته به ماهیت و روش تولید طیف وسیعی از شکل و اندازه را شامل می‌شوند. به دلیل نگرانی در مورد اثرات نامطلوب ذرات غیرخوراکی بر سلامت و افزایش آگاهی و علاقه عمومی به محصولات با منشاء طبیعی، در سال‌های اخیر، توسعه امولسیون‌های پیکرینگ پایدارشده با ذرات خوراکی اهمیت قابل‌توجهی یافته است. طیف وسیعی از پلیمرهای طبیعی می‌توانند به منظور تهیه نانوذرات آلی مورد استفاده قرار گیرند. در این رابطه، پلیمرهای طبیعی به دلیل ویژگی‌هایی همچون زیست تخریب‌پذیری و زیست سازگاری به‌طور ویژه‌ای مورد توجه قرار گرفته‌اند. از این رو در سال های اخیر تلاش محققان به سوی استفاده از این ذرات جهت پایداری امولسیون‌های پیکرینگ مورد استفاده در صنعت غذا رونق بیشتری یافته است. از جمله کاربردهای امولسیون‌های پیکرینگ در صنعت غذا می‌توان به استفاده از امولسیون‌های پیکرینگ برای توسعه فناوری تولید اولئوژل بر پایه امولسیون و متعاقباً تبدیل روغن مایع با ویسکوزیته پایین به ژلی نرم یا امولسیون با فاز داخلی بالا و بکارگیری آن به‌عنوان جایگزین چربی و همچنین توسعه بسته‌بندی‌های فعال با وارد ساختن ترکیبات زیست‌فعال مانند ترکیبات ضداکسایشی یا ضد میکروب در فرمولاسیون فیلم‌های بسته‌بندی و رهایش کنترل شده آن‌ها طی دوره نگهداری محصولات غذایی اشاره کرد. همچنین، این سامانه‌های امولسیونی یک استراتژی امیدوارکننده برای توسعه محصولات عملگرا می‌باشند؛ زیرا علاوه بر فازهای آب و روغن امولسیون، ذرات پایدارکننده نیز می‌توانند به عنوان حامل ترکیبات زیست فعال عمل کنند. این نوع امولسیون‌ها با پایداری فیزیکوشیمیایی بالا، می‌توانند به عنوان یک سامانه ریزپوشانی برای ترکیبات زیست‌فعال به کار رفته و همچنین پایداری و قابلیت زیست دسترس‌پذیری آن‌ها را بهبود بخشند. این مقاله مروی به تشریح مکانیسم پایداری، عوامل موثر بر پایداری امولسیون‌های پیکرینگ و نانوذرات مورد استفاده به عنوان پایدار کننده امولسیون‌های پیکرینگ می‌پردازد. علاوه بر این، به کاربرد امولسیون‌های پیکرینگ در صنعت غذا نیز اشاره شده است.

investigating factors affecting the stability of emulsions stabilized by nanoparticles and their application in food industries

in recent years, there has been a growing interest among researchers in emulsions stabilized by hydrophilic and hydrophobic solid nanoparticles, known as pickering emulsions, due to their enhanced stability and eco-friendly nature compared to traditional emulsions. in this type of emulsion, colloidal particles attach firmly to the oil/water interface, forming a protective barrier that prevents emulsion droplets from colliding and enhances their stability. the effectiveness of these solid particles in stabilizing emulsions depends on their wettability and shape. additionally, factors like the type of oil, particle concentration, proportion of each phase, and the sequence in which ingredients are added during emulsion preparation all play a role in determining the stability of the resulting pickering emulsions. colloidal particles utilized in stabilizing pickering emulsions can be derived from different inorganic and organic sources. these particles come in various shapes and sizes based on their origin and how they are produced. recently, there has been a growing concern about the health impacts of non-edible particles and a rising public interest in natural products. to address this, there has been a significant effort towards developing pickering emulsions that are stabilized with edible particles. organic nanoparticles can be prepared using a wide range of natural polymers like polysaccharids and proteins, which have garnered special attention for their biodegradable and biocompatible properties. this has led researchers to focus more on using these particles to stabilize pickering emulsions in the food industry. in food industry applications, pickering emulsions can be utilized to create oleogels from the emulsion systems. this allows the transformation of liquid oils with low viscosity into a gel or structured emulsion with a high internal phase, serving as a solid fat substitute. additionally, they can be used for developing active packaging by incorporating bioactive compounds like antioxidants or antimicrobials into packaging films for a controlled release during the food storage period. moreover, these emulsion systems show great promise for developing functional products. this is because, along with water and oil components of the emulsion, the stabilizing particles can also serve as carriers for hydrophilic or hydrophobic bioactive compounds. such emulsions, characterized by high physicochemical stability, can function effectively as an encapsulation system for bioactive compounds, enhancing both their stability and bioavailability. this review aims to investigate the stabilization mechanism, factors influencing the stability of pickering emulsions, and the nanoparticles utilized as stabilizers. it also explores the applications of pickering emulsions in the food industry.