مدل سازی فرآیند خشک کردن بادمجان توسط سامانه مادون قرمز به روش الگوریتم ژنتیک-شبکه عصبی مصنوعی

در این مطالعه رفتار خشک کردن لایه نازک ورقه های بادمجان در یک خشک کن مادون قرمز (ir) بررسی گردید. اثر توان لامپ مادون قرمز (150، 250 و 375 وات)، فاصله نمونه از لامپ (5، 10 و 15 سانتی متر)، ضخامت نمونه ها (0/5 و 1 سانتی متر) و زمان خشک کردن بر خشک شدن ورقه های بادمجان موردبررسی قرار گرفت. نتایج خشک کردن بادمجان به روش مادون قرمز نشان داد با افزایش توان لامپ و کاهش فاصله نمونه ها از منبع حرارتی، سرعت خشک کردن افزایش می یابد. مقدار کاهش وزن، با افزایش توان لامپ از 150 به 375 وات، از 31/08 به 92/44 درصد افزایش یافت. میزان وزن، با افزایش فاصله لامپ از 5 به 15 سانتی متر، از 92/44 به 31/15 درصد، کاهش یافت. در این پژوهش مدل سازی فرآیند به روش الگوریتم ژنتیک - شبکه عصبی مصنوعی با 4 ورودی (توان، فاصله لامپ، ضخامت نمونه و زمان خشک کردن) و 1 خروجی جهت پیشگویی کاهش وزن انجام شد. نتایج مدل سازی به روش الگوریتم ژنتیک - شبکه عصبی مصنوعی نشان داد شبکه ای با تعداد 14 نرون در یک لایه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازی سیگموئیدی می توان به خوبی درصد کاهش وزن در طی فرآیند خشک کردن بادمجان به روش مادون قرمز را پیشگویی نمود (0/99=r). نتایج آنالیز حساسیت توسط شبکه عصبی بهینه نشان داد که توان لامپ مادون قرمز به عنوان موثرترین عامل برای کنترل کاهش وزن بادمجان است.