بررسی تراکم جمعیت جوندگان در تاغزارهای شهرستان زواره

بر اساس مطالعه‌ای که طی سالهای 1379-1377 در تاغزارهای شهرستان زواره انجام  شد، از مجموع 600 نمونة صید شده، بر اساس مشخصات شکل شناسی اندام و جمجمه، شش گونه موش شناسایی شد. گونه  meriones libycusاز خانوادة cricetidae با 5/67% بیشترین فراوانی را داشته و گونة غالب در اکثر مناطق مورد مطالعه بوده است. این گونه مخصوص مناطق خشک و بیابانی می‌باشد که علاوه بر تاغزارها از درون مزارع کشاورزی همجوار آنها نیز صید گردید. بیشترین صید این گونه از منطقة شرق تاغزارها و در فصل تابستان بدست آمد. گونه gerbillus nanus با 5/30% از همین خانواده در ردة دوم قرار گرفت. گونه‌های mus musculus musculus  (موش خانگی) وm. m. wagnerri ، که جزء موشهای اهلی و بیشتر در اطراف اماکن انسانی یافت می‌شوند، از حاشیة تاغزارهای همجوار مزارع کشاورزی صید گردید.apodemus sylvaticus  (موش کشتزار)نیز از تاغزارهای مجاور مزارع غلات صید شد. هر کدام از سه گونة اخیر کمتر از 17/0% صید را تشکیل داده و متعلق به خانوادة muridae می‌باشند. گونةrhombomys opimus  کهمخصوص مناطق خشک و بیابانی می‌باشد، در این مطالعه 17/0% صید را به خود اختصاص داده بود. به جز گونة m. libycusکه از صید شبانه بدست آمد، بقیة گونه‌ها جزء گروه روز فعّال بوده و از صید روزانه بدست آمدند.