گزارش گونه (Hem.: Triozidae) Egeirotrioza intermedia Baeva از ایران

طی بررسی‌هایی که در سال‌های90- 1387 بر روی بندپایان زیان‌آور پده در استان‌های تهران، خوزستان، اصفهان و خراسان رضوی صورت گرفت، برگ‌های حاوی گال‌های پسیل، از ایستگاه‌های انتخاب شده در رویشگاه‌های طبیعی گونه پده (populus euphratica olive) جمع‌آوری و در شرایط آزمایشگاه (درجه حرارت 26-24 و رطوبت 60-50 درصد)، داخل ظروف پرورش نگهداری شدند. حشرات کامل خارج شده، دو گونه egeirotrioza ceardi (bergevin) وegeirotrioza intermedia baeva,1963 از خانواده triozidae شناسایی شدند. ، پسیلe. intermedia برای اولین بار از ایران گزارش می‌گردد. بر اساس مطالعات gegechkori و loginovaدر سال 1990، گونه e. intermedia در کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و اسراییل انتشار داشته و میزبان‌های آن، گونه‌های صنوبر schrenk populus diversifolia و schrenk p. pruinosa معرفی شدند. مطالعات malenovsky و همکاران در سال 2012، در مورد پسیل‌های کشور افغانستان نشان داد که گونه e. intermedia در این کشور نیز روی گونه‌های صنوبر populus diversifolia و p. pruinosa فعالیت دارد. burckhardt و lauterer در سال 1993، پسیل‌های ایران را بطور کامل و جامع مطالعه نمودند. نام‌بردگان چهار گونه پسیل camarotoscena fulgidipennis loginova،camarotoscena unicolor loginova ، camarotoscena hoberlandti vondracek و egeirotrioza ceardi (bergevin) را روی صنوبرها در ایران گزارش نمودند. خسارت اولیه در گونه e. intermedia، توسط پوره‌های جوان با تغذیه از شیره‎ی برگ‌های پده و به صورت گال‌های کوچک، دایره‌ای شکل و کمی برجسته در سطح فوقانی و یا سطح تحتانی برگ‌های پده ایجاد می‌گردد. با ادامه تغذیه پوره‌های سنین مختلف، داخل گال‌ها (یک پوره در هر گال)، علایم نهایی خسارت به‌صورت گال‌های کروی به قطر تقریبی 5 میلیمتر در سطوح برگها ظاهر می‌گردد. پراکنش گونه e. intermedia و تاریخ‌های جمع‌آوری آن در مناطق مورد بررسی به‌قرار زیر می‌باشد:- استان تهران: منطقه خجیر (8/8/87)- استان البرز: مرکز تحقیقات البرز کرج (30/7/87)- استان خوزستان: شوشتر (شهر گتوند و روستای کوشکک)، هفت تپه - دزفول (منطقه چغازنبیل)، رامهرمز (روستای زبیدی موسی) و سوسنگرد (روستای سابله). (20/9/89)- استان‌ خراسان رضوی: سرخس و حومه ( ایستگاه تحقیقات قره‌گل و مسیر جاده سرخس به جهانبانی) (27/8/89)- استان اصفهان: اصفهان (حاشیه زاینده‏رود و مرکز شهر اصفهان)، کاشان (ایستگاه تحقیقات مناطق خشک و بیابانی) و آران و بیدگل (منطقه کویری سمبک) (5/7/89)