مقایسه دو روش ارزیابی بانک بذر خاک در مراتع البرز شمالی

امروزه استفاده از بانک بذر خاک جهت احیای اراضی تخریب یافته و ترمیم فلور آن و تمرکز بر آن به‌عنوان یک ذخیره‌گاه ژنتیکی در مطالعات جهانی به‌چشم می‌خورد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی دو روش مطالعه بانک بذر خاک در مراتع کوهستانی البرز شمالی (حوزه واز) می‌باشد. برای این منظور در اوایل فروردین 1390، قبل از رویش گیاهان، اقدام به نمونه‌برداری از خاک منطقه گردید. در منطقه مورد آزمایش 4 ترانسکت 70 متری مستقر و در طول هر ترانسکت به فاصله هر 10 متر پلات های زوجی 1×1 متر استقرار یافتند. در هر پلات یک مترمربعی 10 نمونه از خاک از دو عمق 5-0 و 10-5 توسط اوگری به شعاع 5/2 سانتی‌متر برداشته و به دو روش بدون جداسازی و جداسازی مورد کشت قرارگرفتند. برای مقایسه درصد و سرعت جوانه‌زنی در هر روش از آزمون tجفتی استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان ظهور گیاهچه از بانک بذر در روش بدون جداسازی به‎طور معنی‌داری از روش جداسازی بیشتر بود. گونه peganum harmalaبا تراکم نسبی 4/22 درصد و گونه crepis kotschyana با تراکم نسبی 93/13 درصد به‎ترتیب بیشترین تعداد بذرها را در هر دو روش داشتند. نتایج نشان داد که در هر دو روش بیشترین تعداد بذرها در عمق 5-0 سانتیمتری حضور داشتند. نتایج بدست‎آمده بیانگر این بود که روش بدون جداسازی روش مناسب‌تری در نشان‌دادن توانایی بانک بذر خاک از حیث تعداد بذر جوانه‌زده می‌باشد.