تعیین الگوی پراکنش مکانی دسته‎های تخم ابریشم‌باف ناجور (Lymantria dispar) و ارتباط آن با تیپ‌های جنگلی و جاده‌ها

این پژوهش، با هدف تعیین الگوی پراکنش مکانی دسته‌های تخم ابریشم‌باف ناجورlymantria dispar (l.) و ارتباط آن با تیپ‌های جنگلی و فاصله از جاده در پارک جنگلی دلند انجام‎شد. پس از جنگل‎گردی، به‌وسیله دستگاه سیستم موقعیت‌یاب جهانی با پلی‌گون‌هایی به عرض 20 متر و با آزیموت مشخص، مختصات دسته‎های تخم روی درختان ‎آلوده ‌ثبت، و بعد نقشه‌ پراکنش مکانی تهیه‎گردید. آنالیز الگوی مکانی، به روش فاصله‌ای و با استفاده از شاخص‌های t- مربع و فاصله‌ای پراکنش انجام‎شد. با روی‌هم‎انداختن لایه‌های تیپ و فواصل مختلف از جاده با نقشه پراکنش‎مکانی، میزان آلودگی در تیپ‌ها و فواصل مختلف از جاده مورد بررسی قرار‎گرفت. نتایج نشان‎داد که الگوی پراکنش مکانی دسته‌های تخم ابریشم‌باف ناجور بر‎اساس شاخص‌های t- مربع (781683/0=c) و پراکنش فاصله‌ای (429744/2=i) ساختار خوشه‌ای داشت. با افزایش فاصله از جاده از تعداد پایه‌های درختی آلوده کاسته‎شد، به‌طوری که رابطه‌ی بین تعداد پایه‌های درختی آلوده و فاصله از جاده از همبستگی منفی بالایی (945/0-=r2) برخوردار بود. بیشترین میزان آلودگی در فاصله صفر تا 50 متری از جاده (147 پایه درختی آلوده) و کمترین میزان آن در فاصله 550 تا 600 متری از جاده (2 پایه درختی آلوده) بود. البته در سطح احتمال یک درصد (01/0 < p)، بین میزان آلودگی در تیپ‌های جنگلی اختلاف معنی‌داری وجودداشت. مقایسه میانگین‌ها نشان‌داد که بیشترین میزان آلودگی در تیپ‌ انجیلی- آزاد- بلوط و کمترین میزان آن نیز در تیپ زربین بود.