بررسی تنوع گیاهی اکوسیستم های مرتعی و نقش آن در مدیریت بهینه مراتع(مطالعه موردی: مراتع کرسنک چهار محال و بختیاری)

یکی از مباحث مورد توجه اکولوژیست‌ها در ارتباط با علوم اکولوژی کاربردی (مثل مرتع‌داری) مبحث تنوع گیاهیست. کاهش تنوع گیاهی اکوسیستم را ناپایدار نموده و توانایی آن در مواجهه با آفات و بیماریها را کاهش می دهد. این تحقیق که هدف آن بررسی چگونگی مدیریت تیپ های گیاهی و اولویت‌بندی آن بر اساس تنوع گیاهی تیپ هاست، در مراتع کرسنک استان چهارمحال و بختیاری که به‌عنوان یکی از مراتع غنی این استان محسوب می گردد، با مساحت 576 هکتار در 4 تیپ گیاهی شامل: astragalus adscendens boiss. & hausskn -agropyrum intermedium (host) beauvois- eryngium billardieri delaroche،astragalus verus olivier -agropyrum intermedium- bromus tomentellus boiss.، bromus tomentellus-agropyrum intermedium و astragalus verus- bromus tomentellus-agropyrum intermedium انجام گردید. اندازه (ابعاد) و تعداد کوادرات مناسب نمونه‌برداری به‌ترتیب با روش کوادراتهای تو در تو (حلزونی) و روش آماری محاسبه تعداد پلات برای هر تیپ گیاهی تعیین شد. نمونه‌برداری با کوادرات 1×2 مترمربعی به روش سیستماتیک- تصادفی با کاربرد تعداد30 کوادرات در امتداد 2 ترانسکت 200 متری (در طول هر ترانسکت 15 کوادرات) در هر تیپ گیاهی انجام شد. به‌منظور بررسی تنوع گیاهی از شاخص‌های مارگالف و منهینیک برای غنای گونه ای، شانن-وینر و سیمپسون برای یکنواختی و تنوع استفاده شد. نتایج نشان داد که تیپ های 1 و 2 به‌ترتیب بالاترین و کمترین میزان تنوع را داشتند. در صورتی که یکی از اهداف مهم مرتع‌داری را حفظ تنوع گیاهی بنامیم، حفظ تیپ گیاهی 1 باید یکی از اولویت های عمده مرتع‌داری قرار گیرد.