|
|
بررسی ارتباط میان بهره هوشی با خودنظارتی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
|
|
|
|
|
نویسنده
|
غیاثی ندوشن سعید ,محمدی یحیی ,اکبری حسین ,رئیسون محمد رضا
|
منبع
|
راهبردهاي آموزش در علوم پزشكي - 1395 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:1 -7
|
چکیده
|
اهداف: با عنایت به اهمیت بهره هوشی و خودنظارتی در رفتار های انسان ها و تاثیراتی که بر زندگی افراد دارند. بر این اساس این مطالعه به بررسی ارتباط میان بهره هوشی با خودنظارتی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند پرداخت.روش ها: مطالعه حاضر مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری تمام دانشجویان مشغول به تحصیل(2300 نفر) در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بودند. نمونه بر اساس فرمول کوکران 171 نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت ارزیابی بهره هوشی از آزمون استاندارد آر بی کتل مقیاس سوم و جهت ارزیابی خودنظارتی از آزمون استاندارد 25 سوالیsnyder استفاده گردید. روایی پرسشنامه خودنظارتی به تائید افراد صاحبنظر رسید. پایایی پرسشنامه خود نظارتی بر اساس روش آلفای کرونباخ 85% بدست آمد. تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و آزمون t مستقل در سطح معناداری 05/0 >p استفاده شد.یافته ها: از مجموع 171 نفر شرکت کننده در مطالعه (53/2٪ و 91=n) زن بودند. میانگین سن شرکت کنندگان 2/7 ±21/3 سال بود. میانگین نمره ضریب هوشی و نمره خودنظارتی شرکت کنندگان به ترتیب برابر با 10/44 ±106 و 3/20 ±12/35 بدست آمد. بین نمره بهره هوشی با خود نظارتی ارتباط معناداری را نشان نداد (0/641< p). همچنین دختران به طور معناداری از ضریب هوش بالاتری برخوردار بودند (0/04=p). نمره خود نظارتی مردان به صورت معناداری بالاتر از زنان بود (0/007=p).نتیجه گیری: آموزش راهبرد خودنظارتی و یادگیری آن توسط دانشجویان باعث اعتماد به نفس بیشتر در جلسات کارآموزی، کارورزی و حتی در کلاس های نظری خواهد شد. و در نتیجه پیشرفت بهتری در عملکرد تحصیلی خواهند داشت.
|
کلیدواژه
|
بهره هوشی، خودنظارتی، دانشجویان
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی, گروه علوم تربیتی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, گروه مدیریت آموزش عالی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی بیرجند, مرکز مطالعات و توسعه آموزش, ایران, دانشگاه فرماندهی ستاد آجا, ایران, دانشگاه علوم پزشکی بیرجند, دانشکده پزشکی, گروه پزشکی اجتماعی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
raeisoon@bums.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Investigating the relationship between intelligence quotient and self-regulation in students at Birjand University of Medical Sciences
|
|
|
Authors
|
Ghiasi Nadooshan Saeid ,Mohammadi Yahya ,Akbari Hossein ,Raeisoon Mohammadreza
|
Abstract
|
Aims: Given the importance of IQ and selfmonitoring in human behavior and its effects on the individual's life, this study examines the relationship between IQ and selfregulation in students at Birjand University of Medical Sciences.Methods: This study was a descriptiveanalytic, crosssectional study. The population included all the students studying at Birjand University of Medical Sciences (n=2300). According to Cochran rsquo;s Formula, the sample was calculated as 171 persons who were selected by random sampling method. To assess IQ, R B Cattell rsquo;s standard test 3rd scale, while Snyder rsquo;s 25item standard test was used to assess selfregulation. The validity of selfregulatory questionnaire was approved by experts. Its reliability was calculated by Cronbach's alpha as 85%. For data analysis, Pearson correlation test, ANOVA and independent Ttest were used at a significance level p le;0.05.Results: From among the 171 participants, n=91 (53.2%) were women. The average age of study participants was 21.3 ±2.7 years. The average IQ score and scores of selfregulation were 106 ±10.44 and 12.35 ±3.20 respectively. IQ scores did not show significant correlation with selfregulation test results (P>0.641). Girls were of a significantly higher mean IQ score (P=0.04). Selfregulatory mean score of men was significantly higher than women (P=0.007).Conclusion: Teaching and learning selfregulatory approach can enhance selfconfidence of students during externship, internship and theoretical classes, hence improved academic performance.
|
Keywords
|
Intelligence Quotient ,Self-regulation ,Students
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|