پدیدارشناسی بعد عاطفی؛ عنصر مغفول برنامه درسی رشته پرستاری
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسدیان سیروس
|
|
منبع
|
راهبردهاي آموزش در علوم پزشكي - 1395 - دوره : 9 - شماره : 3 - صفحه:163 -175
|
|
|
|
|
چکیده
|
زمینه و اهداف: یکی از اصولی که باید در طراحی برنامه‌های درسی موردتوجه باشد، پی گیری اهداف و محتوای برنامه درسی در سه بعد شناختی، عاطفی و روانی- حرکتی است. اگر یکی از این ابعاد مورد غفلت قرار گیرد، برنامه درسی تعادل خود را از دست خواهد داد و به یادگیری پایدار منجر نخواهد شد. لذا این مقاله باهدف بررسی برنامه درسی رشته پرستاری در دوره کارشناسی به لحاظ توجه یا عدم توجه به حوزه عاطفی نگاشته شده است.روش بررسی: روش این پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی است که در سال 1393 انجام‌شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان سال چهارم رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بود. با شیوه نمونه‌گیری هدفمند و با مصاحبه با 14 نفر از دانشجویان داده‌های این تحقیق به حد اشباع رسید. جهت تحلیل اطلاعات جمع‌آوری‌شده از روش دیکلمن استفاده گردید.یافته‌ها: پس از جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از گام‌های هفت‌گانه دیکلمن اطلاعات موردبررسی و تحلیل دقیق قرار گرفت. با تحلیل اطلاعات پنج درون‌مایه اصلی و چند درون‌مایه فرعی به دست آمد که عبارت‌اند از، بی‌علاقگی دانشجویان به رشته انتخاب‌شده، عدم انگیزه کافی برای یادگیری مطالب جدید، بی‌توجهی استادان به علایق و ترجیحات دانشجویان، نگرش منفی نسبت به محتوای برخی دروس و نگرش منفی نسبت به آموزش در موقعیت‌های بالینی.نتیجه‌گیری: یافته‌های این تحقیق حاکی از این است که طراحان و مجریان برنامه درسی رشته پرستاری نتوانسته‌اند حوزه عاطفی را در برنامه درسی مورد پوشش قرار دهند و این حوزه کماکان مغفول مانده است.
|
|
کلیدواژه
|
حوزه عاطفی، برنامه درسی، دانشجویان پرستاری
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان, دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی, گروه علوم تربیتی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
dr.sasadian@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|