اعتباریابی پرسش‌نامه باورهای خودکارآمدی معلمان در تدریس علوم به عنوان درس پژوهش‌محور

 اهداف: درس علوم تجربی می‌تواند نقش چشمگیری در ارتقای مهارت‌های تفکر و حل مساله در دانش‌آموزان داشته باشد. بنابراین وجود معلمانی که از احساس خودکارآمدی بالایی در زمینه تدریس درس علوم به‌شیوه نوین برخوردار باشند، بسیار حایز اهمیت است. هدف این پژوهش، اعتباریابی پرسش‌نامه باورهای خودکارآمدی معلمان در تدریس علوم به‌عنوان یک درس پژوهش‌محور بود. ابزار و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- پیمایشی مقطعی در سال 1393 انجام شد. 303 نفر از معلمان دوره ابتدایی شهر سنندج به‌شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه خودکارآمدی تدریس علوم به‌عنوان یک‌ درس پژوهش‌محور (دیرا- اسمولک) بود. به‌منظور بررسی روایی سازه پرسش‌نامه از آزمون تحلیل عاملی تاییدی، برای بررسی همسانی درونی آن از ضریب آلفای کرونباخ و روش دونیمه‌کردن با استفاده از ضریب همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن و برای بررسی میزان خودکارآمدی معلمان در تدریس علوم به‌عنوان یک درس پژوهش‌محور، از آزمون t تک‌نمونه‌ای استفاده شد.یافته‌ها: ساختار عاملی پرسش‌نامه، مشتمل بر 34 گویه و پنج بُعد خودکارآمدی در درگیرساختن فراگیران با مسایل علمی، خودکارآمدی در اهمیت‌دادن به شواهد علمی، خودکارآمدی در فرمول‌بندی توضیحات، خودکارآمدی در پیونددادن توضیحات با دانش علمی و خودکارآمدی در گفت‌وگو و تعدیل توضیحات، تایید شد. همسانی درونی پرسش‌نامه نیز در مجموع و بر حسب ابعاد پنج‌گانه، مورد تایید بود. همچنین میزان باورهای خودکارآمدی معلمان در تدریس علوم به‌عنوان یک‌ درس پژوهش‌محور، در سطح متوسط بود. نتیجه‌گیری: پرسش‌نامه خودکارآمدی تدریس علوم به‌عنوان یک‌ درس پژوهش‌محور در ایران قابل استفاده است.