تاثیر آموزش احیای قلبی- ریوی مبتنی بر مدل تثبیت موقعیت بر افسردگی، اضطراب و استرس پرستاران بخش مراقبت ویژه

اهداف: پرستاران از جمله گروه‌های ارایه‌دهنده مراقبت هستند که در معرض استرس، اضطراب و افسردگی قرار می‌گیرند و استرس، افسردگی و اضطراب از مشکلات رایج آنهاست . هدف این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش احیای قلبی- ریوی بر میزان افسردگی، اضطراب و استرس پرستاران بخش‌های ویژه، مبتنی بر مدل تثبیت موقعیت بود. روش‌ها: این مطالعه به‌روش نیمه‌تجربی در سال 1391 انجام شد. جامعه آماری، همه پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه بیمارستان منتخب شهر تهران بودند که از بین آنها تعداد 30 پرستار به‌شیوه نمونه‌گیری تصادفی و بر اساس فرمول آلتمن انتخاب شدند . ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و فرم کوتاه پرسش‌نامه افسردگی، اضطراب و استرس بود . به این منظور، قبل و بعد از آموزش احیای قلبی- ریوی مبتنی بر مدل تثبیت موقعیت، میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس پرستاران مقایسه شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss 15 و آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته‌ها: میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس پرستاران، قبل و بعد از آموزش دارای تفاوت معنی‌دار بود (0001/0>p). بین وجود افسردگی، اضطراب و استرس در افراد با ویژگی‌های فردی آنان رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: آموزش احیای قلبی- ریوی مبتنی بر مدل تثبیت موقعیت برای پرستاران در بخش‌های ویژه موجب کاهش استرس، اضطراب و افسردگی شده و به‌دنبال آن تثبیت موقعیت که همان مراقبت در بخش ویژه است، تقویت می‌شود .