از زبان نار تا زبان نور(چگونگی تکوین نثر عرفانی)

پس از شکل گیری زهد تحت تاثیر علل و اسبابی چند، جریان فربه تصوف به دنبال در آمیختن اکسیر عشق با مس زهد پدید آمد و نثر عرفانی نیز از بطن نثر زاهدانه متولد شد و رشد و نمو یافت. این نثر نیز شاخه ای از نثر دینی‌ است که از گونه های پرکاربرد نثر سده های نخست و دوم هجری در شکل های مختلف حدیث، تفسیر، خطابه و نامه بوده است. این نوشتار چگونگیشکل-گیری و پدید آمدن نثر عرفانی از درون نثر زاهدانه و رشد و نمو آن را بررسی و تبیین می-کند؛بنابراینپس از بحث در باره علل واسباب تکوین زهدبه بررسی نثر زاهدانه و ویژگی‌ها، چهره‌های برتر و آثار آن پرداخته شده و در ادامه از چگونگی تکوین نثر عرفانی بعد از وارد شدن عشق در نثر زاهدانه، سخن به میان آمده است. باتوجه به مهم ترین ویژگی های نثرعرفانی، این نتیجه حاصل شدکههم جریان‌های زهد و تصوف و هم نثرهای مربوط به این دو نحله، محصول دیالکتیک وابستگی به سنت و گریز ازآن بوده است.