خطاهای اندیشه از دیدگاه فرانسیس بیکن

آگاه شدن از مسیله خطاهای اندیشه، جهت پرهیز از داوری‌های نادرست، مقوله‌ای است که فلاسفه قدیم و عصر جدید و نیز بسیاری از شاعران سرزمین‌های اسلامی که از این حلقه به‌شمار می‌آیند، بر آن اتفاق‌نظر دارند. فرانسیس بیکن- فیلسوف نام‌بردار اواخر قرن شانزده و اوایل قرن هفدهم از این خطاها به بت تعبیر می کند. در این مقاله سعی شده است ابتدا این خطاها از دیدگاه فرانسیس بیکن معرفی شود، سپس موانعی که خطاهای اندیشه در مسیر پژوهش حقیقی و قضاوت صحیح به‌وجود می‌آورند، نشان داده شود. در نهایت، آرای فرانسیس بیکن و مولانا جلال‌الدین محمّد بلخی در مثنوی، درباره این خطا‌ها مقایسه، و وجوه اشتراک و اختلاف آن‌ها بررسی شده است.