مطالعه بافت شناسی اثر اتانول بر ساختار تاندون آسیب دیده در موش صحرایی

اتانول دارای اثرات سرکوب کننده پاسخ های التهابی و سیستم ایمنی بوده و آثار مخرب آن در نواحی مختلف بدن مورد بررسی واقع شده است. اما از اثرات اتانول بر ساختار تاندون اطلاعات مفیدی وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات بافت شناسی اتانول بر ساختار تاندون آسیب دیده در موش صحرایی می باشد. تعداد بیست سر موش صحرایی به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه اتانول و کنترل تقسیم شدند. میزان اتانول که بصورت ترکیب با گلوکز در آب آشامیدنی موش های صحرایی قرار داشت به تدریج افزایش یافته و توسط موش های صحرایی مورد مصرف واقع می شد. پس از گذشت یک هفته از مصرف، در تاندون آشیل هر کدام از موش های صحرایی در محل اتصال به استخوان پاشنه ی پا آسیب القا گردید. در هفته چهارم تمامی موش های صحرایی معدوم شدند و از تاندون آسیب دیده آنها نمونه گیری انجام شد و مورد ارزیابی بافت شناسی قرار گرفت. القای اتانول سبب افزایش تینوسیت هایی با مورفولوژی غیرطبیعی، در هم ریختگی و نامنظم شدن الیاف کلاژن با گرایش به سمت افزایش تعداد تینوسیت ها و نورگ زایی سه هفته پس از آسیب تاندون، گردید. تاندون در گروه اتانول نسبت به گروه شاهد هیچ گونه التیامی نداشت و بهبودی در آن دیده نشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اتانول روند التیام تاندون را به تاخیر انداخته و سبب شکل گیری مجدد آن بطور غیرطبیعی و با تاخیر زیاد می گردد.