تاثیر عصاره آبی الکلی برگ گردو بر شاخص های هماتولوژیک در موش صحرایی نر مبتلا به کم کاری تیرویید

هایپوتیروییدیسم از جمله بیماری های انسانی است که در نتیجه اختلالات خود ایمنی و کمبود ید در رژیم غذایی روزانه افراد بوجود می-آید. در این تحقیق اثر عصاره آبی الکلی برگ گردو بر شاخص های هماتولوژیک در موش صحرایی نر مبتلا به کم کاری تیرویید مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از 60 سر موش صحرایی نر بالغ، با وزن تقریبی 220-200 گرم استفاده شد که به شش گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل بدون هیچ تیمار دارویی، گروه شاهد که حلال عصاره دریافت کرد. گروه تجربی1، کم کاری تیرویید که داروی متی مازول بصورت گاواژ به مدت 10 روز دریافت کرد. گروه تجربی 2، تیمارشده با عصاره برگ گردو به میزان (mg/kg)1500، گروه تجربی 3 و 4 که علاوه بر القای هایپوتیروییدیسم به ترتیب و روزانه (mg/kg)1500 و750 عصاره برگ گردو را بصورت خوراکی و به مدت 4 هفته دریافت کردند و شاخص های هماتولوژیک شامل گلبول های قرمزوسفید، نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت، ایوزینوفیل، بازوفیل، پلاکت، هماتوکریت، هموگلوبین، mch،mchc وmcv اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانسanova و نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت (05/0 > p). بر اساس نتایج آماری بدست آمده از این تحقیق در گروه تجربی 1، تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، پلاکت، لنفوسیت، mch،mchc نسبت به گروه کنترل و شاهد کاهش و ایوزینوفیل افزایش معنی داری را نشان داده است. در گروه های تجربی 3 و 4 نسبت به گروه تجربی 1، تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین و پلاکت افزایش وایوزینوفیل کاهش معنی داری را نشان می دهد. براساس نتایج این تحقیق و مطالعات سایر محققان، احتمالاً عصاره آبی الکلی برگ گردو بعلت داشتن ترکیبات فلاونوییدی و پلی فنلی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند، گلبول های قرمز و هموگلوبین را در برابر آسیب های اکسیدانی محافظت می کند و باعث کاهش تعداد ایوزینوفیل ها نیز می گردد و تجمع و چسبندگی پلاکت ها را مهار و تعداد پلاکت را در افراد مبتلا به هایپوتیرویید افزایش می دهد.