بررسی اثر عصاره ی اتانولی پوست میوه بلوط ایرانی بر ترمیم زخم معده در موش صحرایی

امروزه گرایش به سمت استفاده از داروهای سنتی جهت ترمیم زخم های گوارشی بیشتر شده است. بلوط ایرانی به طور سنتی در درمان برخی ناراحتی های گوارشی استفاده می شود. مطالعه حاضر به بررسی بهبود زخم معده توسط عصاره پوست میوه بلوط می پردازد. پوست میوه های آسیاب شده بلوط که در اتانول 90 درصد خیسانده شده بودند، توسط دستگاه روتاری عصاره گیری شد. جهت بررسی اثر این گیاه 56 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به گروه های هفت تایی تجربی و کنترل تقسیم شدند. زخم معده توسط القای لومینال محلول اسید استیک ( v/v40%) ایجاد شد. یک روز پس از ایجاد زخم معده، موش های گروه کنترل سرم فیزیولوژی و گروه های تجربی غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی اتانولی پوست میوه بلوط در 5 روز متوالی به صورت گاواژ دریافت کردند. ناحیه زخم در معده موش ها به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 1، 3، 5 و 7 (هر روز شامل 7 موش) نمونه برداری و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفت. آنالیز نتایج با استفاده از واریانس یک طرفه نشان داد که عصاره اتانولی پوست میوه بلوط ایرانی به غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی دار درصد بهبود زخم معده در گروه های تجربی شده است. همچنین، سلول های التهابی از جمله نوتروفیل و ماکروفاژ در روزهای سوم و پنجم در گروه تجربی افزایش معنی دار نسبت به گروه کنترل داشته که نشان دهنده طولانی شدن مرحله التهاب است. در روز هفتم در گروه تجربی تعداد فیبروبلاست ها نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود.این مشاهده نشان از تاخیر در روند بهبود زخم و کلاژن سازی در گروه های مورد تیمار با غلظت100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی اتانولی پوست میوه بلوط ایرانی است. مطالعه حاضر نشان داد که عصاره اتانولی پوست میوه بلوط در غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معنی داری موجب طولانی شدن زمان التهاب و کاهش روند بهبود زخم درمعده موش های صحرایی شد