بررسی فراوانی آلودگی ماهیان دریاچه پریشان به لارو نماتود کنتراسکوم

بررسی حاضر به منظور بررسی میزان فراوانی آلودگی ماهیان دریاچه پریشان به لارو انگل کنتراسکوم (contracaecum) طی فصول مختلف سال به انجام رسید. صید ماهی ها در دو فصل گرم (بهار و تابستان) و سرد (پاییز و زمستان) سال 1390 انجام شد و ماهی های صید شده به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون منتقل شدند. در مجموع در این تحقیق تعداد 170 قطعه ماهی مورد بررسی قرار گرفت که شامل 5 گونه حمری (barbus luteus)، دشت ارژنی (capoeta barroisi persica)، رفته گر (garra ruffa obtusa)، برگ بیدی (chalcolburnus sellal) و بوتک (cyprinion macrostomus tenairidias) بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین تعداد آلودگی انگلی در گونه حمری در فصول گرم و سرد به ترتیب 11/3 ± 6 و 91/0± 2 در گونه دشت ارژنی در فصول گرم و سرد به ترتیب 02/3 ± 666/8 و 544/0 ± 5/0 در گونه بوتک در فصول گرم و سرد به ترتیب 368/3 ± 833/6 و 0.732 ± 2، در گونه برگ بیدی در فصول گرم و سرد به ترتیب 724/2± 5/9 و 733/0 ± 2 و در گونه ماهی رفته گر در فصول گرم و سرد به ترتیب 301/2± 5 و 08/1 ± 5/2 بوده است. بیشترین و کم ترین تعداد انگل جدا شده به ترتیب مربوط به ماهی برگ بیدی و ماهی رفته گر می باشد. فراوانی انگل در تمامی گونه ها در فصول گرم سال بیشتر از فصول سرد سال بوده است.