اثرات باکتری کشته شده لاکتوباسیلوس کازیی Lactobacillus casei)) توسط کلروفرم بر ترمیم زخم پوستی موش صحرایی

التیام زخم عبارتست از حصول مجدد تمامیت فیزیکی ساختارهای داخلی و خارجی در برگیرنده تعامل های پیچیده بین سلول ها و فاکتورهای مختلف می باشد. کوتاه کردن زمان بهبود زخم به دلیل کم کردن احتمال عفونت و عوارض زخم و کاهش هزینه ها سال هاست که توجه محققین را به خود جلب کرده است. روش های مختلفی جهت رسیدن به این هدف بکار گرفته شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثرات باکتری لاکتوباسیلوس کازیی (lactobacillus casei) کشته شده توسط کلروفرم بر روی ترمیم زخم پوستی می-باشد. در این تحقیق از موش سفید صحرایی رت به وزن 280-220 گرم استفاده شد، حیوانات در قفس های استاندارد و در دمان 2±22 درجه سانتی گراد نگهداری می شدند و آب و غذا بدون محدودیت در اختیارشان قرار می گرفت. سپس موش ها به گروه های پنج تایی، تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند. زخمی مربع شکل به ابعاد 5/1 در 5/1 در پشت موش ها ایجاد شد. گروه های کنترل و تجربی به ترتیب تحت تیمار موضعی با اوسرین و اوسرین حاوی لاکتوباسیلوس کازیی کشته شده توسط کلروفرم قرار گرفتند، اما گروه کنترل منفی درمانی دریافت نکردند. زخم پوستی موش ها، به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 3 و 7 نمونه برداری و تحت مطالعات بافت-شناسی و آماری قرار گرفتند. یافته های حاصل نشان داد که درصد بهبود زخم (3/1±11) و التهاب در گروه تجربی در روز هفتم نسبت به گروه های کنترل (7/2± 4/9 درصد) و کنترل منفی (7/2± 8/8 درصد) دارای اختلاف معنی داری بودند (001/0 > p). تعداد نوتروفیل ها درگروه تجربی در فازهای بعدی ترمیم در مقایسه با گروه های کنترل و کنترل منفی کاهش را نشان دادند. بر طبق نتایج باکتری لاکتوباسیلوس کازیی کشته شده توسط کلروفرم توانسته به طور معنی دار موجب کاهش التهاب و تسریع در روند بهبود زخم موش ها شود.