تاثیر L-Name در ناحیه تگمنتوم شکمی بر روی اثر بهبودبخش نیکوتین بر فراموشی القا شده با مورفین در موش صحرایی نر بالغ

نیتریک اکساید سنتاز در ناحیه تگمنتوم شکمی، که یک ناحیه کلیدی از مغز برای میانجی گری اثرات رفتاری مورفین و نیکوتین می باشد، یافت شده است. در این مطالعه نقش احتمالی l-name مهارکننده ی نیتریک اکسایدسنتاز در ناحیه تگمنتوم شکمی بر روی اثرات نیکوتین روی یادگیری وابسته به وضعیت مورفین مورد مطالعه قرارگرفته است. این مطالعه تجربی روی 300 موش صحایی ویستار نر بالغ انجام گرفت. موش های صحرایی با کتامین هیدروکلراید به علاوه زایلزین بی هوش شده و سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. دو کانول در ناحیه تگمنتوم شکمی قرار داده شد. سپس حیوانات در دستگاه یادگیری اجتنابی غیر فعال مدل step-through آموزش دیدند و 24 بعد از آموزش میزان تاخیر حیوان در ورود به خانه سیاه به عنوان معیار حافظه رت های نر نژاد ویستار اندازه گیری شد. تزریق پس از آموزش یا قبل از آزمون مورفین (mg/kg 5/7 و5) موجب فراموشی می شود. فراموشی القا شده با بکار بردن مورفین پس از آموزش با تزریق مورفین (mg/kg5/7 ،5) یا نیکوتین ( mg/kg1 ،5/0) قبل از آزمون برمی گردد. جالب تر اینکه به کار بردن مقادیر غیرموثر نیکوتین (mg/kg1/0 ،05/0) همراه با مقدار غیرموثر مورفین قبل از آزمون، فراموشی القا شده با مورفین را برمی گرداند. تزریق l-name (µg/rat 2، 1، 5/0) باعث تخریب حافظه می شود و از بازگشت اثر مورفین روی حافظه، توسط نیکوتین جلوگیری می نماید. مجموع مشاهدات فوق پیشنهاد می نماید که یادگیری وابسته به وضعیت القا شده با مورفین می تواند توسط سیستم نیکوتینی و نیتریک اکسایدی تعدیل گردد.