بررسی تاثیر ال- کارنیتین بر میزان رشد، درصد بقا و بلوغ زودرس Artemia Franciscana در شرایط آزمایشگاهی

ارزش غذایی و برخی ویژگی های خاص آرتمیا موجب شده است که این موجود به عنوان یک غذای زنده و یک مدل بیولوژیک در آبزی پروری و تحقیقات مورد توجه قرار گیرد. ال- کارنیتین به عنوان یک مکمل غذایی باعث تحریک اکسیداسیون اسیدهای چرب، افزایش احتباس نیتروژن و افزایش مقاومت در برابر استرس های محیطی می شود که اخیراً کاربرد جالبی در پرورش موجودات مختلف یافته هست. در این تحقیق تاثیر غلظت های مختلف (1، 10، 100 و1000 میلی گرم در لیتر) این ماده بر روی رشد بقا و بلوغ زود رس a. franciscana مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سیست آرتمیا در شرایط اپتیمم تفریخ شده و لاروهای حاصل در شوری 80 گرم در لیتر با ترکیبی از مخمر غنی سازی شده با اسیدهای چرب غیراشباع و جلبک dunaliella tertioleca به مدت 15 روز تغذیه شدند. ال- کارنیتین در غلظت های اشاره شده به صورت مستقیم و همچنین به صورت غنی سازی شده در درون جلبک تک سلولی در اختیار آرتمیا قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق که با استفاده از برنامه آماری spss و oneway-anova آنالیز شد نشان داد که این ماده تاثیر مثبتی بر تحریک بلوغ جنسی تیمارهای مورد آزمایش داشته و همچنین موجب بلوغ زودرس آرتمیاهای نر شده است به طوری که در غلظت 1000 میلی گرم در لیتر ال- کارنیتین و در روز 15 بیشترین درصد بلوغ با میانگین عددی 03/13% دیده شد. بررسی میزان رشد نیز حاکی از این بود که در غلظت 100 میلی گرم در لیتر ال- کارنیتین بهترین تاثیر را بر رشد کلی آرتمیا داشته است (p < 0.05). ال- کارنیتین می تواند به عنوان یک ماده محرک رشد و بلوغ جنسی، کاربرد خوبی در آبزی پروری و تحقیقات مولکولی داشته باشد.