بررسی اثر تزریق آگونیست گیرنده D2 در هسته آکومبنس بر برگشت فراموشی القا شده با مورفین توسط نیکوتین در رت های نر

مطالعات، تاثیر مورفین و نیکوتین را بر روی انواع مختلف حافظه و یادگیری آشکار نموده است. این داروها بیشتر اثرات خود را از طریق مسیر دوپامینرژیک مزولیمبیک ایجاد می نمایند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تزریق آگونیست گیرنده d2 دوپامینی ( سولپیراید) به هسته آکومبنس بر روی اثر نیکوتین روی فراموشی القا شده با مورفین می باشد. این مطالعه تجربی بر روی 185 موش صحرایی نر انجام شد. موش ها با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، بعلاوه زایلزین بی هوش شدند و سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. دو کانول در پوسته هسته آکومبنس قرار داده شد. آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیر فعال آغاز شد و میزان تاخیر حیوان در ورود به بخش سیاه به عنوان معیار حافظه اندازه گیری شد. فراموشی القا شده با مورفین پس از آموزش با تزریق قبل از آزمون مورفین، نیکوتین یا نیکوتین همراه با دوز بی اثر مورفین اصلاح می گردد. تزریق قبل از آزمون آگونیست گیرنده d2 دوپامینی (سولپیراید) به داخل هسته آکومبنس که به تنهایی تاثیری بر حافظه ندارد، از بازگشت حافظه تخریب شده با مورفین توسط نیکوتین جلوگیری می نماید. این یافته ها نشان می دهند که گیرنده های دوپامینی d2 هسته آکومبنس، نقش مهمی در اثرات بهبود بخش نیکوتین بر روی فراموشی القا شده با مورفین دارند.