برهمکنش گیرنده های نیکوتینی و Nmda در هیپوکامپ پشتی موش صحرایی در تست اضطراب ماز بعلاوه ای شکل مرتفع

چکیده گیرنده های نیکوتینی و گلوتاماتی در رفتارهای شبه اضطرابی نقش دارند. اما تعیین محل اثر این گیرنده ها در مغز، نیازمند مطالعه می-باشد. لذا در این مطالعه، نقش گیرنده های کولینرژیک موسکارینی هیپوکامپ پشتی در رفتار شبه اضطرابی القا شده با مهار گیرنده های nmda بررسی شده است. موش های صحرایی نر ویستار در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. دو کانول در ناحیه هیپوکامپ پشتی قرار داده شد. سپس با استفاده از ماز بعلاوه ای مرتفع رفتار شبه اضطرابی حیوانات اندازه گیری شد. یافته های ما نشان می دهند که تزریق mk801 (2 میکروگرم بر موش) و مکامیلامین (2 میکروگرم بر موش) به داخل ناحیه ca1 هر یک به تنهایی، درصد حضور در بازوی باز و درصد ورود به بازوی باز را افزایش می دهد اما فعالیت حرکتی را تغییر نمی دهد. از طرف دیگر، بکار بردن دوزهای غیر موثر مکامیلامین با دوز غیرموثر mk801 بر روی رفتار شبه اضطرابی و فعالیت حرکتی اثر معنی داری ندارد. اگرچه هر دو گیرنده nmda و نیکوتینی در تعدیل اضطراب در هیپوکامپ پشتی موش صحرایی نقش مهمی بازی می کنند، اما بین این گیرنده ها در این محل برهمکنشی در زمینه رفتار شبه اضطرابی وجود ندارد.