بررسی تنوع ژنتیکی اردک سرحنائی (aythya ferina) با استفاده از شش نشانگر ریزماهواره در ایران

مطالعه ساختار و تنوع ژنتیکی اردک سرحنائی (aythya ferina) زمستان گذران ایران با استفاده از ریزماهواره است. نمونه برداری 30 قطعه اردک سرحنائی طی سال های 1398 تا 1400 از دریای خزر و تالاب هورالعظیم انجام شد. استخراج dna و تکثیر ژن های هدف مایکروستلایت با پرایمرهای مربوطه و تجزیه و تحلیل های آماری با نرم افزارهای gene alex، gelanalayzer، arlequin و mega صورت گرفت. بیشترین تعداد آلل واقعی، 7 آلل در جایگاه ژنی alp36 در جمعیت جنوب و کمترین آلل واقعی، 2 آلل در جایگاه ژنی alp36 در جمعیت شمال مشاهده گردید. بیشترین تعداد آلل موثر با فراوانی 5.000 در جمعیت شمال smo11 و کمترین تعداد آلل موثر در جمعیت شمال و جنوب 2.000 در جایگاه ژنی alp2 و alp36 مشاهده گردید. دامنه هتروزیگوسیتی مشاهده شده در تمامی جایگاه های ژنی جمعیت ها بین 0.133تا 1.000 بود و بیشترین هتروزیگوسیتی مشاهده شده در alp36 در منطقه ی شمال و sfiq4 در منطقه جنوب با فراوانی 1.000 و کمترین مقدار در منطقه شمال در mmo3 با فراوانی 0.133 مشاهده گردید. دامنه ی هتروزیگوسیتی مورد انتظار (he) بین مناطق نمونه برداری در جایگا ه های ژنی بین 0.491 تا 0.800 بود بیشترین هتروزیگوسیتی مورد انتظار درکل مناطق در جایگاه ژنی smo11 در شمال و کمترین هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جایگاه ژنی mmo3 در جنوب مشاهده گردید.fst 0.25 محاسبه گردید. با توجه به نتایج آلل ها، از آنجائی که fst کمتر از 0.33 بوده و تمامی لوکوس های مورد مطالعه انحراف معنی داری از تعادل هاردی- واینبرگ نشان دادند (بجز دو لوکوس sfiq4 و smo11 در جمعیت جنوب که فاقد معنی بودند)، حاکی از تفاوت ژنتیکی کم بین جمعیت ها و جریان ژنی بالا درون جمعیت های ایران است. همچنین درخت فیلوژنی ترسیم شده جریان ژنی بالای درون جمعیتی را نشان می دهد.

investigating the genetic diversity of common pochard (aythya ferina) using 6 microsatellite markers in iran

the study of the genetic structure and diversity of the common pochard (aythya ferina>) in iran was carried out using microsatellites. 30 pochards were sampled from the caspian sea and the hor-al-azim wetland during 2019-2021. dna extraction and amplification of microsatellite target genes were performed with the relevant primers and statistical analyses were performed with gene alex, gelanalayzer, arlequin, and mega software. the highest number of true alleles, 7 alleles, were observed at the alp36 locus in the southern population, and the lowest number of true alleles, 2 alleles, were observed at the alp36 locus in the northern population. the highest number of effective alleles with a frequency of 5.000 in the northern population was smo11 and the lowest number of effective alleles in the northern and southern populations was 2.000 at the alp2 and alp36 loci. the range of heterozygosity observed in all loci of the populations was between 0.133 and 1.000, and the highest heterozygosity observed in alp36 in the northern region and sfiq4 in the southern region with a frequency of 1.000, and the lowest value in the northern region was observed in mmo3 with a frequency of 0.133. the range of expected heterozygosity (he) between the sampling regions at the loci was between 0.491 and 0.800. the highest amount of expected heterozygosity in all regions was observed in the smo11 locus in the north and the least amount of expected heterozygosity was observed in the mmo3 locus in the south. fst was calculated to be 0.25. according to the allele results, since fst is less than 0.33 and all the studied loci showed significant deviation from the hardy-weinberg equilibrium (except for two loci sfiq4 and smo11 in the southern population which were not significant), it indicates low genetic differences between populations and high gene flow within iranian populations. also, the drawn phylogenetic tree shows high gene flow within populations..