پاسخ مایوکاین های mtor/p70s6k به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم

هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ مایوکاین های mtor/p70s6k به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم بود. 10 مرد سالم بصورت تصادفی در هر یک از گروه‌ها (گروه کانسنتریک 5 نفر گروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. پروتکل های انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویه ای 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورهای تعیین شده برای هر آزمودنی به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. در ابتدا و انتهای مطالعه از بافت عضله پهن جانبی بایوپسی انجام شد. برای بررسی بیان ژن mtor/p70s6k، از تکنیک pcr real time استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس در سطح معناداری 0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی mtor در گروه کانسنتریک معنادار اما در گروه اکسنتریک معنادار نبود. همچنین تغییرات درون گروهی p70s6k در گروه اکسنتریک و کانسنتریک معنادار نبود (0.05 ≤p). همچنین تغییرات بین گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه در هر دو متغیر بود (0.05 ≤p). بنظر می رسد عدم تغییرات معنادار در متغیرهای مورد نظر ناشی از عدم فشار تمرینی کافی جهت تحریک افزایش mtor/p70s6k باشد. و با توجه به بررسی پاسخ بنظر می رسد در بحث سازگاری نتایج متفاوتی بدست آید که نیاز به بررسی دارد.