مطالعه تغییرات هیستولوژی و هیستومتری معده و روده موش‌های سوری نر مصرف کننده ی میکروپلاستیک نانو استایرن

امروزه میکروپلاستیک‌ها جزو مهم ترین آلودگی‌های محیط زیستی به شمار می روند که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. این ذرات پلاستیکی با بلعیده شدن توسط جانوران وارد زنجیره غذایی شده و سبب آسیب های جدی به انسان و جانوران می‌شوند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر میکروپلاستیک نانو ‌استایرنی بر سیستم گوارش پستانداران می‌باشد. موش‌ها به 3 گروه 6 تایی تقسیم بندی شدند: گروه کنترل که یک مرتبه در روز 200 میکرولیتر آب مقطر به مدت 30 روز دریافت کرد. گروه اول که یک مرتبه در روز 200 میکرولیتر نانو استایرن با دوز 0.1 میلی گرم/کیلوگرم به مدت 30 روز دریافت کرد. گروه دوم که یک مرتبه در روز 200 میکرولیتر نانو استایرن با دوز 0.5 میلی گرم/کیلوگرم به مدت 30 روز دریافت کرد. روز بعد از آخرین گاواژ حیوان با کلروفرم بیهوش شد و نمونه های روده و معده جهت بررسی های بافتی در محلول فرمالین 10 درصد بافری تثبیت با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه بین گروه‌ها از آزمون توکی استفاده شد. تمامی محاسبات با استفاده از نرم‌افزار prism انجام شد و سطح معنی‌دار آزمون‌ها ٠٥/٠ > p در نظر گرفته شد. یافته های آماری نشان دهنده ی کاهش قطر زیرمخاط، تعداد سلول پوششی، سلول اپیتلیوم در گروه آزمایشی 2 نسبت به گروه کنترل است. ارتفاع پرز روده و معده در گروه آزمایشی 2 نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که اثرات نانو استایرن وابسته به غلظت می‌باشد و هرچه غلظت افزایش پیدا کند اثرات مخرب تری بر روده و معده بر جای خواهد گذاشت.