اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با نانوذرات سلنیوم بر متابولیت های خونی گوساله های شیرخوار

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر متابولیت‌های خون گوساله‌های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 4.35 ± 37.85 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (هشت گوساله در هر تیمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مکمل شیر یا آب آشامیدنی با منابع مختلف سلنیوم قرار گرفتند. تیمارهای شامل: 1 سلنیوم معدنی(سلنیت سدیم): حاوی 0.3میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک ، 2 سطح پایین نانو سلنیوم: حاوی 0.15 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 3 سطح متوسط نانو سلنیوم: حاوی 0.3 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 4 سطح بالای نانوسلنیوم: حاوی 0.45 میلی‌گرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم. نتایج نشان داد گوساله‌هایی که نانوسلنیوم دریافت کردند تفاوت معنی دار در پارامترهای آسپارتات ترانسفراز و آلانین ترانس آمیناز نسبت به سلنیت سدیم نداشتند. غلظت گلوتاتیون پروکسیداز در 42 روزگی در تیمارهای نانوسلنیوم نسبت به سلنیوم معدنی بطور خطی افزایش و مالون دی آلدئید کاهش معنی دار خطی (0.03 =p ) داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که نانوسلنیوم در بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی خون گوساله در طول پس از شیرگیری موثر بود.