اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افسردگی، کیفیت زندگی و میزان کورتیزول سرم در افراد افسرده

افسردگی در حال حاضر یک بیماری مزمن شایع در اغلب جوامع سراسر جهان است که می‌تواند عملکرد نرمال را مختل کند، افکار افسردگی ایجاد کرده و بر کیفیت زندگی تاثیر منفی بگذارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر کیفیت زندگی، افسردگی و میزان کورتیزول در افراد مبتلا به افسردگی است.30 زن مبتلا به افسردگی به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(15نفر) و کنترل (15نفر) تقسیم شدند. برای آزمودنی های گروه تجربی جلسات درمانی به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای در هفته برگزار گردید و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکردند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسش نامه های افسردگی بک ((bdiii و کیفیت زندگی sf36 در دو نوبت (قبل و بعد درمان) استفاده شد و به منظور بررسی اندازه گیری سطح کورتیزول، نمونه گیری خون بین ساعت 8 الی 10صبح  قبل از شروع اولین و بعد از آخرین جلسه درمان به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در مرحله پیش آزمون پس آزمون باعث کاهش افسردگی و کورتیزول به ترتیب از میزان 23.87 و 14.48 به 10.13 و 11.95 و افزایش کیفیت زندگی از میزان 32.90 به 83.52  در گروه آزمایش شد (0.001 > p). بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان چنین نتیجه گیری کرد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی می تواند وضعیت روانی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به افسردگی را بهبود بخشد.

The Effectiveness of Mindfulnessbased Cognitive Therapy on Depression, Auality of Life, and Serum Cortisol Levels of Depressed People

Depression is now a common chronic illness in most communities all over the world that may disrupt normal functioning, cause depressive thoughts, and negatively affect the quality of life (QoL). The aim of this study was to assess the effectiveness of mindfulnessbased cognitive therapy on quality of life (QoL), depression and cortisol levels in people with depression. Thirty women with depression were selected voluntarily and randomly assigned to experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. For the experimental group, treatment sessions were held for eight 90minute sessions per week and the control group did not receive any treatment. To measure the variables, Beck Depression Inventory (BDIII and SF36 Quality of Life Questionnaire) was used twice (before and after treatment) and to measure cortisol levels, blood samples were taken between 8 and 10 am before the onset of first and last treatment sessions and analysis of covariance (ANCOVA) was employed to analyze the data. The results showed that mindfulnessbased cognitive therapy in the pretestposttest phase reduced depression and cortisol rate from 23.87 and 14.48 to 10.13 and 11.95, respectively and increased quality of life from 32.90 to 83.52 in the experimental group (p < 0.001). Based on the findings of the present study, it can be concluded that mindfulnessbased cognitive therapy can improve the mental status and quality of life of patients with depression.