بررسی اثر مکمل خوراکی زینک بر عملکرد بیضه در مدل شبیه سازی شده بی وزنی (مدل آزمایشگاهی سفرهای فضایی)

بررسی محیط­های میکروگرانشی نشان می­دهد سفرهای فضایی بر فیزیولوژی بیضه تاثیر می گذارد. از مدل تعلیق دم برای تقلید بی­وزنی(میکروگرانشی یا میکروگراویتی) و اثر آن بر عملکرد بیضه در موش  نر بالغ استفاده شد. 24 سر رت نر نژاد ویستار به چهار گروه شش­تایی تقسیم شدند. بی­وزنی به روش آویزان سازی از دم انجام شد و تجویز زینک به صورت محلول در آب صورت گرفت. گروه­ها شامل مداخله 1: فقط شبیه­سازی مایکروگراویتی (ts) و مداخله 2: مجموع شبیه­سازی مایکروگراویتی و تجویز زینک یا روی (zts) بود که برای هر کدام یک گروه شاهد در نظر گرفته شد، مشتمل بر شاهد 1: بدون مداخله­گر (g)، شاهد 2: بدون مداخله شبیه­سازی مایکروگراویتی و فقط تجویز زینک (zg) بود. نمونه اپیدیدیم و اسپرموگرام تهیه شد. زینک، هورمون­های fsh و lh اندازه گیری شدند. داده­ها با نرم افزارspss 22  آنالیز شد. نتایج حاصل تاثیر بی وزنی به همراه زینک و روی سرمی را در ابتدا و انتهای تحقیق بر تستسترون،fsh  و lh، حجم مایع سمن، تعداد، تحرک، غلظت اسپرم، وزن بیضه، اسپرم سر سالم، اسپرم­ها با مورفولوژی طبیعی، طول و وزن بیضه، اسپرم با سر ناهنجار نشان داد. تفاوت fsh و lh گروه­های تیمار شده با زینک نسبت به سایر گروه ها معنی­دار نبود اما اثرات منفی بر برخی پارامترهای اسپرم به میزان معنی داری کاهش داد. این بررسی نشان میدهد تجویز زینک برای کسانی که در شرایط مایکروگراویتی و یا مشابه آن قرار می گیرند می تواند مانع از بروز آثار منفی در پارامترهای اسپرم شود.