بررسی اثر آلکالوئید هارمین بر روی بلوغ آزمایشگاهی اووسیت گاو

بلوغ اووسیت ها در شرایط آزمایشگاهی تکنیکی است که می تواند باعث کاهش هزینه ها و از بین بردن اثرات جانبی استفاده از گنادوتروپین ها برای لقاح آزمایشگاهی شود. تحقیق و پژوهش در زمینه توسعه و بهبود شرایط کشت آزمایشگاهی برای بلوغ اووسیت انسانی بسیار سخت است. امروزه استفاده از مدل حیوانات اهلی پیشرفته ترین و عالی ترین سیستم را برای مطالعه در زمینه بلوغ فولیکول های نارس در آزمایشگاه فراهم کرده است. با توجه به ماده موثره و دیگرترکیبات موجود در آلکالوئید هارمین که دارای اثرات فارماکولوژیک متعدد از جمله  ضد رادیکال آزاد، ضدالتهاب و اثر بر سیستم ایمنی و غیره می باشد، بنابراین در این مطالعه اثرات آلکالوئید هارمین بر میزان بلوغ تخمک های گاوی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این مطالعه تخمک های آسپیره شده حداقل دارای سه لایه کومولوس از فولیکول های 8-2 میلی متری تخمدان های گاوی اخذ از شده از کشتارگاه پس از سه مرتبه شستشو در محیط شستشو به محیط های بلوغ با غلظت های 0.5 و 1 و 2.5 و 5 میکروگرم در میلی لیتر از آلکالوئید هارمین در دمای 38.5 درجه سانتی گراد با 5 درصد دی اکسید کربن به مدت 24-22 ساعت انکوبه شدند. پس از گذشت زمان انکوباسیون کومولوس های اطراف تخمک ها برداشته شد و بابت آزاد شدن جسمک قطبی (بلوغ) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج با استفاده از نرم افزار spss برنامه anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت آلکالوئید هارمین در غلظت 1 میکروگرم بر میلی لیتر بوده است (0.05>p) بدین صورت که میزان بلوغ گروه های تحت تیمار با غلظت های 0.5 و 1 و 2.5 و 5 میکروگرم در میلی لیتر به ترتیب 59، 85، 72، 65، 64، 34، 37 و 22 درصد می باشد که این در گروه کنترل 56 و 93 درصد بوده است. محیط بلوغ با اضافه کردن میزان 1 میکروگرم بر میلی لیتر از آلکالوئید هارمین موجب افزایش درصد بلوغ در اووسیت های گاوی می شود که می توان از آن به عنوان مکمل در محیط های بلوغ اووسیت استفاده کرد.