بررسی اثر محافظتی عصاره های مرزه بختیاری و آویشن دنایی بر فیبروز کبدی ناشی از تیواستامید در موش‌های صحرایی نر

امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری بیماری های کبدی و استفاده از داروهای شیمیایی با عوارض جانبی می باشد که باعث تغییر رویکرد محققین به سمت منابع داروی گیاهی جدید شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر عصاره مرزه بختیاری و آویشن دنایی بر آسیب های کبدی ناشی از تزریق تیواستامید می باشد. پنجاه و چهار سر رت نر را به صورت تصادفی انتخاب کرده و به نه گروه شش تایی تقسیم بندی کرده گروه (اول شاهد، دوم کنترل مثبت، سوم کنترل منفی، چهارم، پنجم و ششم تحت درمان با عصاره مرزه بختیاری با دوز 5، 10 و 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم و هفت، هشت و نه تحت درمان با عصاره آویشن دنایی با دوز 5، 10  و 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم به که صورت گاواژ عصاره را دریافت کردند. ابتدا تیو استامید به مدت سه هفته و هفته‌ای دو بار به میزان 1سی سی به تمام گروه ها به جز شاهد تزریق گردید. سپس به مدت 14 روز گاواژ عصاره مرزه و آویشن به گروه‌های تحت درمان با عصاره انجام گرفت و به گروه کنترل مثبت گاواژ کپسول سیلی بینین به میزان 8 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 14 روز انجام گرفت. سپس نمونه خون و کبد از موش‌ها تهیه شد. مطالعات هیستوپاتولوژیکی بیانگر این مطلب است که بیشترین ضایعات کبدی در مقایسه با گروه شاهد مربوط به گروه کنترل منفی می‌باشد همچنین مشخص شد با افزایش مقدار دوز مصرفی عصاره، از میزان آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز و آسیب های پاتولوژیکی کبدکاسته شده است. با بررسی نتایج چنین به نظر می رسد وجود ترکیبات فلاونوئیدی و فنلی در گیاه آویشن دنایی و مرزه بختیاری می تواند منجر به کاهش اثرات سمی القاء شده توسط تیواستامید در بافت کبد موش شود.