ارزیابی امکان بروز اثرات غیرسرطانی کادمیوم، نیکل، سرب، کروم و روی ناشی از مصرف ماهی شیربت (Barbus Grypus) در شهرستان ماهشهر

با افزایش توسعه، تکنولوژی و تولید متنوع مواد شیمیایی مورد نیاز در صنعت، کشاورزی در دهه های اخیر به صورت فزاینده ای گسترش یافته است به طوری که با افزایش جمعیت، فعالیت های صنعتی و کشاورزی ورود آلاینده ها به محیط زیست افزایش یافته است. این تحقیق در سال 1395 با هدف ارزیابی امکان بروز اثرات غیرسرطانی فلزات سنگین ناشی از مصرف ماهی شیربت مردم شهر ماهشهر در فصل تابستان انجام شد. در این پژوهش نمونه های ماهی مورد نیاز از صید روزانه صیادان بندر ماهشهر در سال 1395 تهیه شدند. نمونه گیری به صورت تصادفی از بین ماهیان صید شده و آماده عرصه به بازار صورت گرفت که  26 نمونه استفاده شد. بعد از زیست سنجی، بافت عضله نمونه ها جداسازی و هضم شیمیایی نمونه انجام شد و با استفاده از دستگاه جذب اتمی (ultima2c) میزان غلظت فلزات کادمیوم، نیکل، سرب، کروم و روی عضله  اندازه گیری گردید و براساس جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه نسبت خطر فلزات سنگین تعیین شد. نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین غلظت کادمیوم و نیکل، سرب، کروم و روی در عضله ماهی شیربت به ترتیب 2.848، 1.933، 23.3، 0.045 و 23.93 میلی گرم وزن خشک بود که این میزان فلز کادمیوم، نیکل، سرب بالاتر از حد استاندارد تعیین شده توسط سازمان های معتبر جهانی مانند who،fao ، maff و fda هستند. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، نسبت خطر (hq) کادمیوم بالاتر از 1 (1.10)، نیکل پایین تر از 1(0.82)، سرب بالاتر از1(9.99)، کروم پایین تر از 1 (0.019) و روی بالاتر ازیک (10.25) بود که براین اساس مصرف ماهی شیربت این منطقه خطر حادی برای مصرف کنندگان از نظر میزان فلزات سنگین در پی خواهد داشت.

Assessment the Possibility of Occurrence of Noncancer Effects of Cadmium, Nickel, Lead, Chromium and Zinc Caused by the Consumption of Barbus grypus Fish in Mahshahr City

With the development of technology, and the diversification of chemicals needed in the industry, agriculture has increasingly expanded in recent decades, with increasing population, industrial and agricultural activities; the input of pollutants into the environment has increased. This research was carried out in 2016 with the aim of evaluating the possibility of noncancerous effects of heavy metals caused by the consumption of Barbus grypus fish in the city of Mahshahr in summer. In this research, samples of fish required from the daily fisherman's hunting in Mahshahr port were prepared in 2016. Sampling was done randomly from trapped and readymade fish in the market, in which 26 samples were used. After biometrics, the muscle tissue of the samples was isolated and chemically digested. A ratio of density of cadmium, nickel, lead, chromium and zinc on the muscle was measured by atomic absorption device (Ultima2c) and based on information gathering; the risk ratio of heavy metals was determined by the questionnaire. The results of this study showed that the average concentration of cadmium and nickel, lead, chromium and zinc on fish Barbus grypus to arrange 2.848, 1.933, 23.3, 23.93 and 0.045 mg. dry weight, which was the amount of metallic cadmium, nickel, lead higher than the standard set by the world Organization like FAO, WHO, MAFF and FDA. According to the results of this study, the hazard ratio (HQ) of cadmium was higher than 1 (1.10), nickel lower than 1 (0.82), lead more than 1 (999.9), chromium less than 1 (0.019), and zinc more than 1 (10.25), according to which the consumption of Barbus grypus fish in this area would have a severe risk for consumers as a result of heavy metals.