تاثیر عصاره الکلی گل آذین درمنه بر روی ترمیم زخم های دیابتی رت های نر نژاد ویستار

زخم‌های پوستی و زخم پای دیابتی موضوعی مهم در علم پزشکی است. بیماری دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های متابولیک غدد درون‌ریز است. درمنه دارای اثرات فارماکولوژیک به ویژه اثر بر روی دیابت است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات التیام بخش عصاره الکلی گیاه درمنه در فرایند ترمیم و سرعت بسته شدن زخم‌های پوستی در موش‌های سالم و دیابتی می‌باشد. برای انجام این تحقیق، از 20 سر رت نر بالغ استفاده شد. رت‌ها به چهار گروه پنج تایی تحت عنوان گروه کنترل، شم، تجربی1 و تجربی2 تقسیم شدند. سه گروه از رت‌ها با استفاده از استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. در همه گروه‌ها زخمی به طول 2 سانتی‌متر بر روی پوست ناحیه پشتی حیوانات ایجاد شد. روند ترمیم زخم به‌صورت ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. گروه‌های شم و تجربی1 نسبت به گروه کنترل ترمیم دیرتری داشته‌اند و التیام زخم در گروه تجربی2 که با عصاره درمنه کوهی تیمار شد نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بوده و مساحت سطح زخم نسبت به سایر گروه‌ها کاهش یافته است. به ‌نظر می‌رسد استعمال موضعی عصاره درمنه موجب تسریع بهبودی زخم در رت‌های دیابتی می‌شود و مواد موجود در درمنه موجب، انقباض سریع‌تر زخم و التیام زخم  می‌شود.