خصوصیات ژنتیکی صفات رشد و تولید تخم مرغ در مرغان بومی استان خراسان رضوی به روش بیزی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی خصوصیات ژنتیکی صفات رشد و تولید تخم مرغ شامل وراثت‌پذیری و همبستگی‌های ژنتیکی و فنوتیپی مرغان بومی استان خراسان رضوی بود. برای این منظور از اطلاعات جمع‌آوری شده مربوط به حدود 18000 مرغ طی سالهای 1389 تا 1391 استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی صفات مورد بررسی با استفاده از روش آماری بیزی مبتنی بر نمونه‌گیری گیبس با نرم افزار gibbs3f90 تخمین زده شد. وراثت‌پذیری و همبستگی‌های ژنتیکی و فنوتیپی بین صفات با استفاده از مدل حیوانی تک و دو صفتی برآورد گردید. وراثت‌پذیری صفات وزن بدن در سنین 8 و 12 هفتگی، سن و وزن بلوغ جنسی، تعداد و وزن تخم مرغ به ترتیب 37/0، 40/0، 30/0، 31/0، 46/0 و 11/0 برآورد شد. متوسط به بالا بودن توارث‌پذیری‌های تخمین زده شده برای صفات مورد مطالعه بیانگر سهم قابل توجه ژن‌ها در واریانس فنوتیپی و موثر بودن انتخاب در بهبود ژنتیکی این صفات است. همبستگی ژنتیکی وزن بدن در سنین 8 و 12 هفتگی و وزن بلوغ جنسی با سن بلوغ جنسی مثبت بود. بنابراین انتخاب برای افزایش رشد در سنین مختلف، به شکل نامطلوبی باعث افزایش سن بلوغ جنسی نیز می‌شود. با توجه به دو منظوره بودن مرغان بومی، توجه به عملکرد رشد در کنار تخم‌گذاری حائز اهمیت است. بنابراین، با توجه به همبستگی ژنتیکی نامطلوب صفات رشد با سن بلوغ جنسی، انتخاب هم‌زمان مرغان بومی برای افزایش وزن بدن و کاهش سن بلوغ جنسی با قرار دادن این صفات در شاخص انتخاب، برای بهبود صفات اقتصادی مرغ‌های بومی خراسان رضوی ضروری به نظر می‌رسد.