اثرات افزایش سطح پروتیین خام جیره پیش از زایش با استفاده از پودر ضایعات کشتارگاهی طیور بر توان تولیدی و سلامت گاوهای شیری هلشتاین

هدف از این پژوهش، مقایسه اثرات دو سطح پروتیین خام جیره با استفاده از تغذیه پودر ضایعات کشتارگاهی طیور در اواخر دوره آبستنی5 بر توان تولیدی، متابولیت‌های خون، شاخص‌های تولید مثلی و ترکیب آغوز گاوهای هلشتاین بود. لذا 16 راس گاو دو و چند بار زایش کرده که در 6±26 روز پیش از زایش بودند، در این آزمایش استفاده شد. وزن بدن گاوها در شروع آزمایش 117±766 کیلوگرم و نمره وضعیت بدنی در شروع آزمایش 5/0±56/3 بود. دو جیره آزمایشی در این تحقیق با 14 و 16 درصد پروتیین خام استفاده شد. تولید شیر، پروتیین، لاکتوز، چربی و کل مواد جامد بدون چربی تحت تاثیر سطح پروتیین خام جیره قرار نگرفت. تولید آغوز اولین دوشش، ترکیبات آغوز (چربی، پروتیین و کل مواد جامد)، متابولیت‌های خون (کلسیم، گلوکز، پروتیین تام، نیتروژن اوره ای، آلبومین و گلوبولین)، و برخی از شاخص‌های تولید مثلی (طول آبستنی، روزهای باز، فاصله نخستین سرویس تا آبستنی، تعداد سرویس به ازای هر آبستنی، نرخ آبستنی با اولین سرویس و نرخ آبستنی در 120 روز اول شیردهی)، و وقوع بیماری‌های متابولیکی به وسیله سطح پروتیین خام جیره پیش از زایش تحت تاثیر قرار نگرفت. هیچ اختلاف معنی داری در تغیرات وزن بدن و نمره وضعیت بدنی در گاوهای دریافت کننده دو جیره متفاوت، مشاهده نشد. غلظت نیتروژن اوره ای خون طی دوره پیش از زایش در گاوهای تغذیه شده با افزایش درصد پروتیین خام به طور معنی داری افزایش یافت. مقدار کلسترول سرم در طول دوره پیش از زایش و دوره پس از زایش با افزایش پروتیین جیره کاهش معنی داری نشان داد. در کل گرچه چربی آغوز به طور عددی در تیمار دو کاهش یافت و سطح گلوکز پس از زایش با افزایش درصد پروتیین خام افزایش یافت، اما به نظر می‌رسدکه خورانیدن 16 درصد در مقایسه با 14 درصد پروتیین خام در مرحله پا به زا هیچ مزیت قابل توجهی نداشت. بنابراین خورانیدن سطح 14 درصد پروتیین خام به گاوهای پابه زا توصیه می‌شود.