اثراستفاده ازجیره‌های حاوی دانه جو یا تریتیکاله با یا بدون موننسین بر عملکرد پروار گوساله‌های نر براون سوییس

در این تحقیق از 16 راس گوساله نر براون سوییس با میانگین وزن اولیه30 ±170 کیلوگرم برای بررسی اثر استفاده از موننسین در جیره های حاوی دانه جو و تریتیکاله بر عملکرد پروار آنها استفاده شد. در این آزمایش که در قالب طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل 2×2 انجام شد گوساله ها به مدت 90 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. تیمار های آزمایشی شامل 1) جیره حاوی دانه جو بدون موننسین، 2) جیره حاوی دانه جو همراه با موننسین، 3) جیره حاوی دانه تریتیکاله بدون موننسین و 4) جیره حاوی دانه تریتیکاله همراه با موننسین بود. مقدار موننسین مورد استفاده 30 میلی گرم بر هر کیلوگرم ماده خشک جیره بود. وزن کشی گوساله ها به صورت ماهانه و مصرف خوراک به صورت روزانه اندازه گیری شد. نمونه گیری از مایع شکمبه با استفاده از لوله مری و خون از سیاهرگ گردنی در پایان هر ماه انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که نوع دانه و سطح موننسین تاثیر معنی داری بر صفات پرواری چون اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک و مصرف خوراک روزانه نداشت. استفاده از موننسین بر غلظت گلوکز خون تاثیری نداشت. غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، نیتروژن اوره ای خون و ph مایع شکمبه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با توجه به اینکه نوع منبع دانه و مکمل موننسین تاثیری بر عملکرد پروار نداشت و موننسین در حضور دانه جو و تریتیکاله تاثیر مشابهی نشان داد، لذا می توان از دانه تریتیکاله به جای دانه جو بعنوان بخشی از جیره گوساله های پرواری استفاده کرد.