تاثیر شدت‌های متفاوت رقیق سازی جیره و استفاده از مکمل آنزیمی بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

در این پژوهش تاثیر رقیق سازی جیره در سن 16 تا 20 روزگی و استفاده از یک مولتی آنزیم (اندوفید-دبلیو) بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی (سویه تجارتی کاب 500) مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. جیره‌های آزمایشی حاوی صفر، 20 و 40 درصد پوسته برنج و 2 سطح آنزیم (صفر و 500 میلی گرم در کیلوگرم) بود. این جیره‌ها به ترتیب دارای 3000، 2400 و 1800 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در هر کیلوگرم جیره و 21، 8/16 و 6/12 درصد پروتیین خام بود. در سایر روزهای پرورش، جوجه‌ها مطابق با راهنمای احتیاجات سویه کاب 500 تغذیه شدند. رقیق سازی جیره تا سطح 20 درصد سبب کاهش ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش (44-1روزگی) گردید (05/0p < ). افزودن آنزیم به جیره مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی را در کل دوره پرورش کاهش داد (05/0p < ). در کل دوره آزمایش، جوجه‌های تغذیه شده با تیمار 2 (بدون پوسته برنج و 05/0 درصد مکمل آنزیمی) کمترین مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی را داشتند. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که رقیق سازی جیره تا سطح 20 درصد در سن 20-16 روزگی همراه یا بدون افزودن مکمل آنزیمی اندوفید دبلیو سبب بهبود ضریب تبدیل غذایی جوجه‌های گوشتی گردید.