تاثیر افزودن اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک‌ها بر عملکرد، سیستم ایمنی، بافت‎ شناسی و فلورمیکروبی دستگاه گوارش مرغ ‎های تخم‌گذار تغذیه شده با دو نوع کنجاله سویا

مقدمه و هدف: در صنعت پرورش طیور، از مواد افزودنی به‎ منظور تحریک رشد، بهبود عملکرد تولیدی و همچنین ارتقاء سلامت گله استفاده می‌شود. از طرفی کاهش کیفیت اقلام خوراکی و سطح پروتئین آن‎ها و همچنین سطح بالای مواد ضد تغذیه‏ ای سبب برهم زدن توازن اکوسیستم میکروبی دستگاه گوارش پرندگان، سلامتی و در نهایت کاهش عملکرد آنها می ‏گردد. سلامت و وضعیت تغذیه ‎ای طیور به ‎میزان زیادی وابسته به فلور میکروبی دستگاه گوارش است که به‎ طور مستقیم و غیرمستقیم بر ریخت ‎شناسی دستگاه گوارش، تغذیه، و سیستم ایمنی اثر می‎ گذارد. فلور میکروبی روده نسبتاً ناپایدار بوده و به ‎سادگی توسط فاکتورهای تغذیه ‎ای گوناگون تاثیر می‎ پذیرد. بنابراین هدف این تحقیق بررسی تاثیر استفاده همزمان اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک‌ها در جیره‌های حاوی سویای نامرغوب بر عملکرد مرغ ‎های تخم‌گذار بود. مواد و روش‏ ها: این آزمایش با استفاده از یک طرح کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل 2×2 با استفاده از 2 سطح مخلوط اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک و 2 نوع کیفیت سویا در خوراک مرغ ‎های تخم‌گذار انجام گرفت. مرغ ‎های بر اساس وزن و میزان تولید تخم مرغ به ‎مدت دو هفته پایش و همگن‎ سازی شدند. 192 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه ال-اس-ال در پایان سن 73 هفتگی پس از توزین و درج شماره بال، در 48 جایگاه آزمایشی (قفس) شامل 4 تیمار با 12 تکرار قرار گرفتند و به‎ مدت 12 هفته تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار یک (بدون ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک و حاوی سویا 42 درصد پروتئین)، تیمار دو (بدون ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک و حاوی سویا 38 درصد پروتئین)، تیمار سه (حاوی ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک و حاوی سویا 42 درصد پروتئین)، تیمار چهار (حاوی ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک و حاوی سویا 38 درصد پروتئین) بود. برای افزودن ترکیب اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک، اسید آلی به‎ مقدار مصرف 1 کیلوگرم در تن استفاده شد. ترکیب محصول شامل 30% اسید پروپیونیک، 10% اسید بوتیریک، 15% استات به ‎علاوه 20% پری‌بیوتیک با منشا دیواره سلولی مخمر ساکارومایسیس سرویسیه بود. صفات عملکردی شامل درصد تولید و وزن تخم‌مرغ، وزن توده تخم‌مرغ و ضریب تبدیل خوراک مورد اندازه ‎گیری قرار گرفت. در پایان آزمایش (سن 85 هفتگی)، تمامی پرنده‌ها با استفاده از روش جابجایی مهره‌های گردن کشتار گردیدند. و پارامترهای چربی بطنی، پاسخ سیستم ایمنی، بافت‌شناسی روده باریک و فلور میکروبی سکوم‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‏ ها: به‎ جز هفته اول آزمایش، در بقیه طول آزمایش افزودن ترکیب اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک و استفاده از سویای مرغوب در جیره سبب افزایش معنی‌دار درصد تخم‌گذاری گردید (0/01>p). در 4 هفته ابتدایی آزمایش (هفته 75 تا 78)، درصد تولید تخم‌مرغ تحت تاثیر معنی‌دار اثرات متقابل عوامل آزمایشی قرار داشت به‎ طوریکه تیمار دارای اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک و سویای مرغوب (تیمار 3)، بیشترین میزان تولید تخم‎ مرغ را داشت (0/05>p). از هفته دوم تا پایان آزمایش مصرف جیره‌های حاوی ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک و سویای با کیفیت به‎ طور معنی‌داری سبب افزایش وزن تخم‌مرغ‏ های تولیدی گردید (0/05>p). اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی در طی دوره آزمایش روند ثابتی را بر وزن تخم مرغ تولیدی نشان ندادند. افزودن ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک به جیره سبب افزایش توده تخم مرغ در کل دوره آزمایشی شد که اختلاف آن به نسبت تیمار مصرف کننده جیره‎ های بدون ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک بود (0/05>p). استفاده از سویای دارای پروتئین کم در جیره در طول دوره آزمایشی سبب کاهش وزن توده تخم‌مرغ در مقایسه با گروه مصرف کننده جیره حاوی سویای مرغوب شد (0/05>p). افزودن ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک و همچنین استفاده از سویای باکیفیت در جیره مرغ های تخم‌گذار مورد مطالعه سبب بهبود ضریب تبدیل در طول دوره آزمایش گردید (0/05>p). ضریب تبدیل خوراک در 5 هفته ابتدایی آزمایش تحت تاثیرات متقابل عوامل آزمایشی قرار داشت. (0/05>p). چربی محوطه بطنی در شروع آزمایش (سن 73 هفتگی) و پایان آزمایش (سن 85 هفتگی) اختلاف معنی ‎داری بین تیمارهای مختلف نشان نداد. پاسخ ایمنی سلولی به تزریق dncb به‎ طور معنی‌داری با استفاده از مخلوط اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک افزایش و با وجود سویای کم پروتئین در خوراک کاهش یافت (0/05p). استفاده از مخلوط اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک سبب افزایش معنی‌دار ارتفاع پرزهای دئودنوم گردید (0/05>p). وجود سویای کم پروتئین در خوراک افزایش معنی ‎دار عمق کریپت‌ها را سبب شد (0/05>p). نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت تحت تاثیر معنی‌دار اثرات متقابل عوامل آزمایشی تغییر نمود به ‎طوریکه تیمار دارای مخلوط اسیدهای آلی و پری‎بیوتیک و سویای مرغوب در خوراک، بیشترین و تیمار بدون مخلوط اسیدهای آلی و پری‌بیوتیک و سویای کم پروتئین در خوراک، کمترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشت (0/05>p). عرض پرزهای دئودنوم تحت تآثیر عوامل آزمایشی تغییر نکرد واختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (0/05≤p).نتیجه‎گیری کلی: در کل نتایج نشان داد که استفاده از ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک در جیره مرغ ‎های تخم‌گذار سبب بهبود عملکرد تولیدی و سلامت دستگاه گوارش شد. همچنین استفاده از ترکیب اسیدهای آلی و پروبیوتیک سبب بهبود عملکرد مرغ‎ های تغذیه شده با سویای کم پروتئین شد. لذا با توجه به کیفیت پایین اقلام خوراکی، استفاده از ترکیباتی که بر فرآیند هضم، جذب و زیست ‎فراهمی خوراک تاثیر مثبت می‌گذارد، و در نتیجه سبب بهبود عملکرد تولیدی گله دارد ضروری می‎باشد.

effect of adding organic acids and prebiotics on the performance, immune system, histology, and microbial population of the digestive tract in laying hens fed with low-protein percentage soybean meal

extended abstractbackground: in the poultry industry, additives are used to stimulate growth, improve production performance, and improve the health of the flock. on the other hand, reducing the quality of food items and their protein level, as well as the high level of anti-nutritional substances, disturbs the balance of the microbial ecosystem of the digestive system of birds and health and ultimately reduces their performance. the health and nutritional status of poultry is largely dependent on the microbial flora of the digestive system, which directly and indirectly affects the morphology of the digestive system, nutrition, and immune system. the microbial flora of the intestine is relatively unstable and is easily affected by various nutritional factors. therefore, this research aimed to investigate the effect of the simultaneous use of organic acids and prebiotics in diets containing low-quality soybean meal on the performance of laying hens.methods: this experiment was conducted using a completely randomized design in a 2 x 2 factorial arrangement using two levels of mixed organic acids and prebiotics and two types of soybean meal in the diet of laying hens. chickens were distributed among pens based on weight and production rates for 2 weeks. then, 192 laying hens of the lsl strain at the end of 73 weeks of age, after weighing and entering the wing number, were placed in 48 experimental cages, including four treatments with 12 replications, and fed for 12 weeks. experimental treatments were treatment i (without the combination of organic acids and probiotics and containing 42% protein soy), treatment ii (without the combination of organic acids and probiotics and containing 38% protein soy), treatment iii (the combination of organic acids and probiotics and containing 42% protein soy), and treatment iv (a combination of organic acids and probiotics with 38% protein soy). to add the combination of organic acids and prebiotics, organic acid was used at a level of 1 kg per ton. the composition of the product included 30% propionic acid, 10% butyric acid, and 15% acetate plus 20% prebiotic with the origin of the saccharomyces cerevisiae yeast cell wall. performance traits, including production percentage and egg weight, egg mass weight, and feed conversion ratio (fcr) were measured at the end of the experiment (age 85 weeks) when all the birds were killed using the cervical vertebrae displacement method. the abdominal fat response of the immune system, histomorphology of the small intestine, and microbial population of the cecum were the investigated parameters.results: except for the first week of the experiment, the addition of the combination of organic acids and probiotics and the use of high-quality soybean meal in the diet significantly increased the egg-laying percentage during the rest of the experiment (p < 0.01). in the first 4 weeks of the experiment (weeks 75-78), the percentage of egg production was under the significant influence of the interaction effects of the experimental factors. the treatment with organic acids plus prebiotics and high-quality soybean meal (treatment 3) presented the highest egg production rate (p< 0.05). from the second week to the end of the experiment, the consumption of diets containing the combination of organic acids and probiotics and high-quality soybean meal significantly increased the weight of the produced eggs (p< 0.05). the interaction effects of experimental treatments during the experimental period did not show a constant trend in the weight of produced eggs (p≥ 0.05). adding the combination of organic acids and probiotics to the diet elevated egg mass in the entire experimental period, the difference of which was significant (p< 0.05). the use of soybean meal with low-protein soybean meal in the diet during the experimental period decreased the weight of the egg mass compared to the group consuming the diet containing high-quality soybean meal (p< 0.05). adding the combination of organic acids and probiotics and the use of high-quality soybean meal in the diet of the studied laying hens improved the fcr during the test period (p< 0.05). the fcr in the first 5 weeks of the experiment was under the interaction effects of the experimental factors (p< 0.05). abdominal fat at the beginning (age 73 weeks) and the end of the experiment (age 85 weeks) did not show significant differences between different treatments (p≥ 0.05). cellular immune response to dncb injection significantly increased using the organic acids and prebiotic mixture and decreased with the presence of low-protein soybean meal in the diet (p < 0.05). the microbial population of the cecum changed significantly under the influence of the interaction effects of the mixture of organic acids and prebiotics and the quality of the feed soup (p < 0.05). the use of a mixture of organic acids and prebiotics caused a significant increase in the height of the duodenal villi (p< 0.05). the presence of low-protein soybean meal in the diet significantly elevated the depth of crypts (p< 0.05). the ratio of villus height to crypt depth changed under the significant influence of the interaction effects of the experimental factors. the highest ratio was recorded in the treatment with a mixture of organic acids and prebiotics and high-quality soybeans in the diet while the lowest ratio was measured in the treatment without a mixture of organic acids and prebiotics and low-protein soybeans in the diet (p< 0.05). the width of the duodenal villi did not change under the influence of experimental factors, with no significant differences (p≥ 0.05).conclusion: in general, the results showed that using a combination of organic acids and probiotics in the diet of laying hens improved their productive performance and the health of their digestive system, as well as the performance of chickens fed with low-protein soybean meal.