تاثیر سطوح و منابع متیونین و جایگزینی آن با بتائین بر عملکرد و صفات لاشه جوجه‌های گوشتی در دو شرایط دمایی متداول و تنش گرمایی

هدف از این آزمایش بررسی تاثیر سطوح و منابع متیونین و جایگزینی آن با بتائین بر عملکرد و صفات لاشه جوجه‌های گوشتی در دو شرایط دمایی متداول و تنش‌گرمایی از سن 1 تا 42 روزگی بود. 1200 قطعه جوجه‌گوشتی راس ‌308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش اسپلیت فاکتوریل با سه سطح متیونین (30 درصد کمتر از احتیاجات، احتیاجات، 30 درصد بیشتر از احتیاجات)×دو منبع متیونین (دی ال و یا المتیونین)× دو حالت جایگزینی و یا عدم جایگزینی بتائین مصنوعی با 30 درصد متیونین مصنوعی) × دو شرایط دمایی با 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. دمای یکی از سالن‌ها متداول و دیگری از 24-10روزگی روزانه به مدت شش ساعت در °c32 حفظ ‌شد. مصرف خوراک پرندگان تغذیه شده با جیره دارای متیونین بالاتر از احتیاجات به‌طور معنی‌داری کمتر از دو سطح دیگر بود. افزایش وزن در جیره‌های برابر با احتیاجات و بیشتر از احتیاجات متیونین به‌طور معنی‌داری بالاتر بود. ضریب تبدیل در جیره دارای المتیونین کمتر از احتیاجات، نسبت به دی‌المتیونین در همان سطح بهبود معنی‌داری داشت. شاخص کارایی تولید با افزایش سطح دی‌المتیونین جیره بهبود یافت. کمترین سطح متیونین کاهش معنی‌داری در وزن لاشه و ران نسبت به بالاترین سطح متیونین داشت. بالاترین سطح متیونین در دمای متداول، وزن سینه بالاتری نسبت به همان سطح در تنش گرمایی داشت. تنش‌گرمایی عملکرد و تولید لاشه را کاهش و چربی شکمی و تلفات را افزایش داد. به‌طورکلی، بتائین با 30درصد از متیونین مصنوعی جیره قابل جایگزین است و همچنین، المتیونین ضریب تبدیل خوراک را نسبت به دی‌المتیونین بهبود بخشید.