تعیین ترکیبات شیمیایی و کیفیت پروتئین برخی از کنجاله‌های سویای داخلی و وارداتی و کنجاله گلوتن ذرت با روش‌های شیمیایی و بیولوژیکی

در پژوهش حاضر نمونه کنجاله‌های سویای برزیلی، آرژانتینی و ایرانی و یک نمونه کنجاله گلوتن ذرت ایرانی از کارخانجات خوراک طیور استان آذربایجان شرقی جهت تعیین ترکیبات شیمیایی و کیفیت پروتئین تهیه شد. میانگین پروتئین خام کنجاله سویای برزیلی، آرژانتینی، ایرانی و کنجاله گلوتن ذرت به‌ترتیب 47.3، 46.2، 46.4 و 65.5 درصد و مقادیر عصاره اتری به ترتیب 9.1، 8.6، 12.4و 7.6 درصد بود. برای ارزیابی بیولوژیکی کیفیت پروتئین نمونه‌های کنجاله سویا و یک نمونه کنجاله گلوتن ذرت از 100 قطعه جوجه خروس سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و 5 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. جیره‌های آزمایشی از سن 8 تا 17 روزگی به جوجه‌ها تغذیه شدند. جیره‌های آزمایشی شامل یک جیره خالص فاقد نیتروژن و چهار جیره غذایی نیمه خالص آزمایشی حاوی کنجاله‌های سویا و کنجاله گلوتن ذرت بود. برای ارزیابی شیمیایی کیفیت پروتئین نمونه‌های کنجاله سویا نیز از شاخص فعالیت آنزیم اوره‌آز و حلالیت پروتئین در محلول هیدروکسید پتاسیم 0.2 درصد استفاده شد. شاخص اوره‌آز برای کنجاله سویای برزیلی، آرژانتینی، ایرانی به‌ترتیب 0.05، 0.05 و 0.07 و حلالیت پروتئین در محلول هیدروکسید پتاسیم 0.2 درصد به‌ترتیب 88.39، 85.51 و 86.82 درصد تعیین گردید. کمترین مقادیر nprو per در کنجاله گلوتن (ذرت 1.37 و 0.36) و بیشترین مقادیر در کنجاله سویای آرژانتینی (3.74 و3.13) یافت شد. نتیجه‌گیری گردید که کمیت و کیفیت پروتئین نمونه داخلی کنجاله سویا مورد مطالعه قابل مقایسه با نمونه‌های آرژانتینی و برزیلی می‌باشد.