عشق از دیدگاه مولانا جلال‌الدین محمد بلخی

نظریّات عرفانی- فلسفی مولانا در مجموع، بر یک اصل استوار است و آن «وحدت وجود» است. ارکان این اصل عبارت است از: هستی و نیستی؛ عشق؛ جمع و تفریق؛ تضادّ؛ انسان کامل.بحث حاضر بر رکن عشق استوار است که در فلسفه وحدت وجود، مبنای عرفان و تصوّف شناخته آمده است. مولانا «عشق» را خمیرمایه همه پیش‌رفت‌ها و بزرگ‌واری‌ها می‌دانست. عین‌القضات همدانی معتقد است که عشق، واسطه است میان عاشق و معشوق که موجب پیوند می‌شود.مولانا معتقد است که واجب‌الوجود، محور عشق است و جهان مَدارهای متّصل و وابسته به آن.مثنوی مولانا با عشق آغاز شده و با عشق پایان می‌پذیرد.جمع باید کرد اجزا را به عشقتا شوی خوش چون سمرقند و دمشق